Infliction - Origin

My life’s scars run so deep, deep as in before birth

Some things just won’t ever change, feed myself some more pain

Bad memories of childhood corrupting innocence

Not teaching me, misleading me, leaving me on my own

Why questioning?

No answering, this shit’s just so fucked up

Ignoring my own personal self characteristics

Why no one was there to look after me, torn in between myself

Lost everything taken away from me, words they can’t hear

Deaf to hear

Born out of somebody’s audacity, not given a fair chance

Lies spoken in words that I do not know, pain teaching me

Suffering

I can’t ignore my feelings, my own hostility

Wearing my hate on my face, look into my eyes

How in the world could you take care of me?

You could not care for you

I’m left with these horrible memories, time easing me, freeing me

Rise out of my conscious supression and ask what the fuck?

What for?

Truth wakes in me from my experience, laugh wondering

What it means

Do not create so blindly, better your offerings

Lives are at stake, don’t deny us the future

Powers beyond in our hands, ask yourself what it means

Never forget to look deep, finding thyself

Laws I was rebornwith, God-like in character

Choice to create, I will not make that choice

Severing of my blood, extinction of my flesh

By my own hand, I can’t deceive myself

Childhood wars, I suffered through them, my institution

Some pain will last, like time unchanged

Cannot forget, lost in illusion, trapped in confusion

Stress overwhelms my peace of mind

I was born from demons, from souls so far from peace

Ask where they came from, woke with them, spoke with them

They too came from demons, where can we all find peace?

Life should mean so much more, peace will come when we sleep

To live is to suffer tragically

My life is complete hell, infliction

I know I am not alone, suffering

We all have our own shit, infliction

Grasping of all meaning inside myself, what we must all endure

Constant awakening of what my spirit brings

Breathe from my strength, child of ignorance

Living in infliction, multiplied misery

Just part of birth, this is the consequence

What do I ask myself?

This shit’s just got to change

Some pain will last, living in infliction

De littekens van mijn leven lopen zo diep, diep als voor de geboorte

Sommige dingen zullen gewoon nooit veranderen, geef mezelf wat meer pijn

Slechte herinneringen aan de kindertijd die onschuld aantasten

Mij ​​niet leren, me misleiden, me alleen laten

Waarom vragen?

Geen antwoord, deze shit is gewoon zo naar de klote

Mijn eigen persoonlijke kenmerken van mezelf negeren

Waarom was er niemand om voor me te zorgen, tussen mezelf verscheurd

Verloor alles wat me is afgenomen, woorden die ze niet kunnen horen

Doof om te horen

Geboren uit iemands durf, geen eerlijke kans gegeven

Leugens gesproken in woorden die ik niet ken, pijn die me leert

Lijden

Ik kan mijn gevoelens, mijn eigen vijandigheid niet negeren

Draag mijn haat op mijn gezicht, kijk in mijn ogen

Hoe zou je in hemelsnaam voor me kunnen zorgen?

Je kon niet voor je zorgen

Ik blijf achter met deze vreselijke herinneringen, de tijd die me verlicht, me bevrijdt

Sta op uit mijn bewuste onderdrukking en vraag wat de fuck?

Waarvoor?

De waarheid ontwaakt in mij uit mijn ervaring, lach me af

Wat het betekent

Maak niet zo blindelings, verbeter je aanbod

Er staan ​​levens op het spel, ontzeg ons de toekomst niet

Powers beyond in onze handen, vraag jezelf af wat het betekent

Vergeet nooit diep te kijken, jezelf te vinden

Wetten waarmee ik werd herboren, goddelijk van karakter

Keuze om te maken, ik zal die keuze niet maken

Het doorsnijden van mijn bloed, het uitsterven van mijn vlees

Met mijn eigen hand kan ik mezelf niet bedriegen

Oorlogen in mijn kindertijd, ik heb ze doorstaan, mijn instelling

Sommige pijn zal duren, zoals de tijd onveranderd

Kan niet vergeten, verloren in illusie, gevangen in verwarring

Stress overweldigt mijn gemoedsrust

Ik ben geboren uit demonen, uit zielen zo ver van vrede

Vraag waar ze vandaan kwamen, werd met ze wakker, sprak met ze

Ook zij kwamen van demonen, waar kunnen we allemaal vrede vinden?

Het leven zou zoveel meer moeten betekenen, vrede zal komen als we slapen

Leven is tragisch lijden

Mijn leven is een complete hel, toedoen

Ik weet dat ik niet de enige ben die lijdt

We hebben allemaal onze eigen shit, toedoen

Grijpen van alle betekenis in mezelf, wat we allemaal moeten doorstaan

Constant ontwaken van wat mijn geest brengt

Adem uit mijn kracht, kind van onwetendheid

Leven in toebrengen, vermenigvuldigde ellende

Slechts een deel van de geboorte, dit is het gevolg

Wat vraag ik mezelf af?

Deze shit moet gewoon veranderen

Sommige pijn zal duren, leven in toegebrachte pijn