Тридцать лет тишины - Optimystica Orchestra

Тридцать лет тишины

Ни любви, ни войны,

Только звуки и запахи луны.

Я под этой луной

Стану розы иглой,

Чтобы жечь и царапать стекло.

Там, где мост, а за мостом — твой дом —

Снова дождь, и я — как птица в нем,

Скоро день, а мы все не о том,

Там, где гром, вода и снова гром.

В глубине яблока

Я усну, а пока

Холодный ветер будет

Казаться нам огнем.

Тридцать лет в тишине,

И никто обо мне

Не сказал тебе в этой тишине.

Дверь закрыта давно,

Дождь со мной заодно —

Постучу я ветвями в окно.

Там, где мост, а за мостом — твой дом —

Снова дождь, и я — как птица в нем,

Скоро день, а мы все не о том,

Там, где гром, вода и снова гром.

В глубине яблока

Я усну, а пока

Холодный ветер будет

Казаться нам огнем.

Dertig jaar stilte

Geen liefde, geen oorlog

Alleen de geluiden en geuren van de maan.

Ik ben onder deze maan

Ik zal een rozennaald worden

Om glas te verbranden en te krassen.

Waar de brug is, en achter de brug is je thuis -

Het regent weer, en ik ben als een vogel erin,

De dag komt eraan, en we zijn er niet alleen voor

Waar donder is, water en nog eens donder.

In de diepten van een appel

Ik val in slaap, maar voor nu

De koude wind zal

Zie ons als vuur.

Dertig jaar in stilte

En niemand over mij

Ik heb het je niet verteld in deze stilte.

De deur is lange tijd gesloten geweest

Regen met mij op hetzelfde moment -

Ik zal met takken op het raam kloppen.

Waar de brug is, en achter de brug is je thuis -

Het regent weer, en ik ben als een vogel erin,

De dag komt eraan, en we zijn er niet alleen voor

Waar donder is, water en nog eens donder.

In de diepten van een appel

Ik val in slaap, maar voor nu

De koude wind zal

Zie ons als vuur.