Dead Inside - One Year Later

I’ve got a mouth full of roses that cover the cuts

There’s thorns in my cheeks where the skin turned to rust

With lips around flowers are all that you see, I’m dying to spit it out

We’re all dead inside

We’re all dead inside

We’re all dead inside and you know it

We’re painting our faces to try not to show it

Over and over, the work never ends

I’m digging in circles, I break before bend

We don’t remember the lender that sold our soul

We just remember the painter that brushed us gold

I’m ripping my hair out to use as a brush

I’ve run out of colors to use as a crutch

I’m painting a picture with words I can’t say

But look on the inside, we’re all black and gray

We’re all dead inside and you know it

We don’t remember the lender that sold our soul

We just remember the painter that brushed us gold

We don’t remember

We don’t remember

I’ve been searching my whole life for something with meaning

But all I found was bleeding, all I found was bleeding

I’ve been looking my whole life for something of worth

But there’s nothing but dirt, nothing but dirt

How can we live when we die every day?

How can we live when we die every day?

How can we live when we die every day?

How can we live when we die every day?

How can we live when we die every day?

How can we live when we die every day?

Fuck it

Yeah

We don’t remember the lender that sold our soul

We just remember the painter that brushed us gold

Ik heb een mond vol rozen die de snijwonden bedekken

Er zitten doornen in mijn wangen waar de huid in roest veranderde

Met lippen rond bloemen is alles wat je ziet, ik sta te popelen om het uit te spugen

We zijn allemaal dood van binnen

We zijn allemaal dood van binnen

We zijn allemaal dood van binnen en dat weet je

We schilderen onze gezichten om te proberen het niet te laten zien

Keer op keer houdt het werk nooit op

Ik graaf in cirkels, ik breek voordat ik buig

We herinneren ons de geldschieter niet meer die onze ziel heeft verkocht

We herinneren ons nog de schilder die ons goud poetste

Ik trek mijn haar eruit om als borstel te gebruiken

Ik heb geen kleuren meer om als kruk te gebruiken

Ik schilder een foto met woorden die ik niet kan zeggen

Maar kijk van binnen, we zijn allemaal zwart en grijs

We zijn allemaal dood van binnen en dat weet je

We herinneren ons de geldschieter niet meer die onze ziel heeft verkocht

We herinneren ons nog de schilder die ons goud poetste

We herinneren het ons niet meer

We herinneren het ons niet meer

Ik ben mijn hele leven op zoek naar iets met betekenis

Maar alles wat ik vond was bloeden, alles wat ik vond was bloeden

Ik heb mijn hele leven gezocht naar iets van waarde

Maar er is niets dan vuil, niets dan vuil

Hoe kunnen we leven als we elke dag sterven?

Hoe kunnen we leven als we elke dag sterven?

Hoe kunnen we leven als we elke dag sterven?

Hoe kunnen we leven als we elke dag sterven?

Hoe kunnen we leven als we elke dag sterven?

Hoe kunnen we leven als we elke dag sterven?

Fuck it

Ja

We herinneren ons de geldschieter niet meer die onze ziel heeft verkocht

We herinneren ons nog de schilder die ons goud poetste