Löysäläisen laulu - Olavi Uusivirta

Mies olen kirjaton karjaton aivan

Kun otti se omaksi sen viimeisen vaivan

Suuri Sampo sittenkin

Saatiin toimimaan

Nyt lähti pojatkin Aatamin

Taas naapurin omenia poimimaan

Jäi lehtiin haalistuviin

Sanat joiden päälle puhuttiin

Nyt rakastun kiiltokuviin

Joiden kauniita olevan huhuttiin

Mistä ne tulisivat ylevät aatteet?

Kun saumoista ratkesivat mieleni vaatteet

Siitä vuosia nyt jo on

Kun pihakoivusta pudottiin

Sai kaikki lahjaksi puseron

Joka elämänlangasta kudottiin

Ja syliin kylmän maan

Jäi intiaanikesäni haaveiden

Nyt uppoudun Harmajaan

Kanssa kotitaloni aaveiden

Ja pidänkin siitä huolen

Että lasini viini täyttää

Ja kun pahalta alkaa näyttää

Viime pisaran siitä nuolen

Ja odotan että taipuu

Jo lopulta selkä mielen

Jota kuristaa kahleet kielen

Ja vapauden villi kaipuu

On kädet kuin kerjäläisen

Niin rengin kuin isännänkin

Nyt laulanee suuri Hänkin

Jo laulua löysäläisen

Man, ik ben meteen een boekloze herder

Toen het zijn laatste poging overnam

Geweldige Sampo in ieder geval

Maakte het werk

Nu verlieten de jongens Adam

Weer appels van de buren ophalen

Bleef in de bladeren vervagen

De gesproken woorden

Nu word ik verliefd op glanzende foto's

Hun mooie wordt gerucht

Waar zouden die verheven ideeën vandaan komen?

Toen de kleren van mijn geest op de naden vielen

Het is jaren geleden

Toen tuinberk werd gedropt

Iedereen een cadeaublouse gekregen

Elke levensdraad was geweven

En in de armen van een koud land

Ik heb mijn Indiase zomerdromen gemist

Nu zak ik weg in Gray

Met mijn huisgeesten

En daar zorg ik voor

Dat mijn glas wijn zich vult

En wanneer het er slecht uit begint te zien

De laatste druppel van die pijl

En ik verwacht dat het zal buigen

Nu al het achterhoofd

Die de boeien van de tong wurgt

En het wild verlangt naar vrijheid

Er zijn handen als een bedelaar

Zowel de ring als de gastheer

Nu zal de grote Hij waarschijnlijk ook zingen

Zing al los