Precog - Ol Kainry

Je le vois, dans l’quartier, il sourit, remplit d’rêves de gosse

13 piges, pokémons, collège, salle de boxe

S’ouvrent les portes de la chance

Streetzer, connaissances

Innocence, un jeune boy aux portes de l’adolescence

Il respecte sa daronne, la school, les anciens du tieks

Son avenir est palpable, il peut le toucher de l’index

16 piges déjà gosse-bo, physique un peu costaud

Il a la côte auprès des ladys, d’jà ça cause trop

Premier love, premières petites conneries mais rien de grave

Ce sont les soldats qui connaissent leurs limites qui deviennent braves

Donc les guerres de quartiers, lui ne les calcule pas

18 piges, il est posé avec une tisse-mé, Vanessa

Il la quittera 3 ans plus tard, puis il quittera l’quartier

Loin du CNL il vivra son avenir tracé

Juste imagine si il avait évité l’pire

En réel à 13 piges, en 2000, Romuald est parti

Comme un precogs ou un devin

J’aime jouer avec le fil rouge du destin

Résuciter mes proches dans mes rêves, ça canalise ma douleur

J’reste fort, reposez en paix

J’n’attendrai plus jamais qu’un proche parte trop vite

Pour lui dire que j’l’aime d’amour véritable

Mon coeur braille, mes poings cassent des vitres

La violence et la rage ne me guérit pas

Comme un précog, j’chante vos vies

Comme si on avait brisé, esquivé les drames

Des proches partent et j’ai mal

J’ai laissé cicatricer mes larmes

Je la vois, amoureuse, heureuse, son sourire plein d’charme

Belle et ambitieuse à en faire pâlir plein d’femmes

Envoutante telle une sirène, réelle beauté du ciel

Lorsque Dyf' l’a connue, il est gravement tombé fou d’elle

Je les vois, ils évoluent ensemble

Rien ne peut les défaire, ni même les réduire en cendres

Ils font la route Paris-Metz

Souvent pour aller voir sa famille

L’avion Paris-Libreville

Vacances avec la famille

Elle est enceinte d’un deuxième gosse de lui

Ça fait une famille de cinq, elle taffe et il sort ses disques

Y’a des hauts et des bas, mais beaucoup plus de hauts

J’ai la santé, ma femme m’aime et mes enfants sont beaux

Le vrai bonheur c’est un peu de cash, famille et amis

Aujourd’hui j’ai toujours mal, même si ça fait des années

Si t’as d’l’amour pour ta femme chéris-la, marie-la

Je viens d'écrire tout ce que j’aurais dû vivre avec Marina

J’ai du mal à oublier, à laisser reposer en paix

Je sais que rien n’me les rendra, même si je pesais en pèze

J’les réanime dans mes rêves, dans l’tièks je check l’Haïtien

Croise Paco en caisse, je fuck la mort, ses aller-simples

Cette douleur peut percer n’importe quelle armure

Peut te remplir de colère, te brise la main sur un mur

Victime de la nature, dans la street quand l’destin s’la joue

On réalise quand cette larme descend sur la joue

Ik zie hem, in de buurt, hij lacht, vult met kinderdromen

13 jaar oud, pokemons, middelbare school, boksschool

Open de deuren van geluk

Streetzer, kennis

Innocence, een jonge jongen op de rand van de adolescentie

Hij respecteert zijn daronne, de school, de oudsten van de tieks

Zijn toekomst is voelbaar, hij kan hem aanraken met zijn wijsvinger

16 jaar al kid-bo, lichaamsbouw een beetje gespierd

Hij is populair bij dames, het is al teveel

Eerste liefde, eerste kleine onzin maar niets ernstigs

Het zijn de soldaten die hun grenzen kennen die dapper worden

Dus de buurtoorlogen, hij berekent ze niet

18 jaar oud, hij poseerde met een wever, Vanessa

Hij zal haar 3 jaar later verlaten, dan zal hij de buurt verlaten

Ver van de CNL zal hij zijn toekomst in kaart brengen

Stel je voor dat hij het ergste had vermeden

In het echte leven op 13-jarige leeftijd, in 2000, vertrok Romuald

Als een precog of een waarzegger

Ik speel graag met de rode draad van het lot

Reanimeer mijn dierbaren in mijn dromen, het kanaliseert mijn pijn

Ik blijf sterk, rust zacht

Ik zal nooit meer wachten tot een geliefde te snel vertrekt

Om haar te vertellen dat ik van haar hou met ware liefde

Mijn hart schreeuwt, mijn vuisten breken ramen

Geweld en woede genezen me niet

Als een precog zing ik je leven

Alsof we braken, het drama ontweken

Familieleden gaan weg en ik heb pijn

Ik laat mijn tranen litteken

Ik zie haar, verliefd, gelukkig, haar glimlach vol charme

Mooi en ambitieus genoeg om veel vrouwen te laten verbleken

Betoverend als een zeemeermin, echte schoonheid van de lucht

Toen Dyf haar ontmoette, werd hij serieus verliefd op haar

Ik zie ze, ze bewegen samen

Niets kan ze ongedaan maken, zelfs niet tot as herleiden

Ze doen de route Parijs-Metz

Vaak om zijn familie te bezoeken

Het vliegtuig Parijs-Libreville

Vakantie met het gezin

Ze is zwanger van een tweede kind van hem

Dat is een gezin van vijf, ze is aan het kicken en hij haalt zijn platen tevoorschijn

Er zijn ups en downs, maar nog veel meer ups

Ik ben gezond, mijn vrouw houdt van me en mijn kinderen zijn mooi

Echt geluk is een beetje geld, familie en vrienden

Vandaag heb ik nog steeds pijn, ook al is het jaren geleden

Als je liefde voor je vrouw hebt, koester haar, trouw met haar

Ik heb net alles geschreven wat ik had moeten samenwonen met Marina

Ik vind het moeilijk om te vergeten, om in vrede te laten rusten

Ik weet dat niets ze me terug zal geven, zelfs als ik peze woog

Ik herleef ze in mijn dromen, in de tièks controleer ik de Haïtiaanse

Ontmoet Paco bij de kassa, ik neuk de dood, zijn enkele reis

Deze pijn kan elk pantser doorboren

Kan je met woede vullen, je hand breken op een muur

Slachtoffer van de natuur, op straat als het lot het speelt

Je realiseert je wanneer die traan over je wang rolt