Не отпусти меня - Оксана Ковалевская

Припев:

Ты жил в моей памяти, мечтала тебя найти.

Ждала и не верила, ну, что я наделала?

Так трудно себя понять, зачем же любить опять,

И ждать эту боль внутри, ты только не отпусти.

Я знала, что ты придёшь, меня так бросает в дрожь.

Влюбиться без памяти, молюсь, ты меня прости.

Ведь я так тебя ждала и в мыслях тебе — верна.

Стою я над пропастью, ты только не отпусти меня.

Не отпускай руку, не разжимай пальцы.

Мы ж мечтали на свадьбе станцевать вальсом.

Да, бывают ссоры, но я чувствую —

В наших сердцах любовь присутствует.

До тебя моя жажда была неутолима.

Спасибо, я понял, что значит быть любимым.

Даже когда трепаем друг-другу нервы —

Я знаю — это часть отношений, наверно.

Ведь я не могу без тебя никак иначе,

Наверняка это всё же что-то значит.

Что за шум в моей душе, сделайте потише!

И почему кроме меня его никто не слышит?

Я — дитя искусства, но не сошёл с ума.

Просто наши чувства погрузились в туман.

Ты мой метамфетамин, со мной впервые такое:

Нет покоя в сердце, это что такое?

Припев:

Ты жил в моей памяти, мечтала тебя найти.

Ждала и не верила, ну, что я наделала?

Так трудно себя понять, зачем же любить опять,

И ждать эту боль внутри, ты только не отпусти.

Я знала, что ты придёшь, меня так бросает в дрожь.

Влюбиться без памяти, молюсь, ты меня прости.

Ведь я так тебя ждала и в мыслях тебе — верна.

Стою я над пропастью, ты только не отпусти меня.

Спасибо тебе за то, что ты увидела

То, что для многих было невидимым.

Я без тебя, как священник без истины!

Ты стала женщиной в жизни — единственной.

Как сделать верный шаг, дело не в смелости.

Хочу, чтоб было так, как тебе хотелось бы.

Попробуй мне поверить, просто не уходи.

Мы всё изменим, но я не справлюсь один.

Припев:

Ты жил в моей памяти, мечтала тебя найти.

Ждала и не верила, ну, что я наделала?

Так трудно себя понять, зачем же любить опять,

И ждать эту боль внутри, ты только не отпусти.

Я знала, что ты придёшь, меня так бросает в дрожь.

Влюбиться без памяти, молюсь, ты меня прости.

Ведь я так тебя ждала и в мыслях тебе — верна.

Стою я над пропастью, ты только не отпусти меня.

Нарушила мои законы равновесия,

Я был собственником — теперь сам весь её.

Пытался взвесить все «За» и «Против»,

Но, это — невозможно!

Ты, как наркотик.

На который я уже давно подсел.

Неизлечим и плевать, что будут думать все.

Ты мой метамфетамин, нет в сердце покоя.

Что это такое?

Это — паранойя.

Припев:

Ты жил в моей памяти, мечтала тебя найти.

Ждала и не верила, ну, что я наделала?

Так трудно себя понять, зачем же любить опять,

И ждать эту боль внутри, ты только не отпусти.

Я знала, что ты придёшь, меня так бросает в дрожь.

Влюбиться без памяти, молюсь, ты меня прости.

Ведь я так тебя ждала и в мыслях тебе — верна.

Стою я над пропастью, ты только не отпусти меня.

Refrein:

Je leefde in mijn herinnering, ik droomde ervan je te vinden.

Ik wachtte en geloofde niet, nou, wat heb ik gedaan?

Het is zo moeilijk om jezelf te begrijpen, waarom weer liefhebben,

En wacht op deze pijn van binnen, laat gewoon niet los.

Ik wist dat je zou komen, ik krijg er zo'n rilling van.

Word verliefd zonder geheugen, ik bid dat je me vergeeft.

Ik heb tenslotte op je gewacht en in gedachten ben ik je trouw.

Ik sta over de afgrond, laat me niet gaan.

Laat je hand niet los, laat je vingers niet los.

We droomden ervan een wals te dansen op de bruiloft.

Ja, er zijn ruzies, maar ik voel...

Er is liefde in ons hart.

Voor jou was mijn dorst onverzadigbaar.

Dank je, ik begreep wat het betekent om geliefd te zijn.

Zelfs als we elkaars zenuwen kwispelen -

Ik weet dat het deel uitmaakt van een relatie, denk ik.

Ik kan tenslotte niets anders doen zonder jou,

Het betekent vast nog wel wat.

Wat een geluid in mijn ziel, zet het lager!

En waarom hoort niemand het behalve ik?

Ik ben een kind van de kunst, maar ik heb mijn verstand niet verloren.

Het is gewoon dat onze zintuigen vertroebeld zijn.

Jij bent mijn methamfetamine, dit is de eerste keer met mij:

Er is geen vrede in het hart, wat is dat?

Refrein:

Je leefde in mijn herinnering, ik droomde ervan je te vinden.

Ik wachtte en geloofde niet, nou, wat heb ik gedaan?

Het is zo moeilijk om jezelf te begrijpen, waarom weer liefhebben,

En wacht op deze pijn van binnen, laat gewoon niet los.

Ik wist dat je zou komen, ik krijg er zo'n rilling van.

Word verliefd zonder geheugen, ik bid dat je me vergeeft.

Ik heb tenslotte op je gewacht en in gedachten ben ik je trouw.

Ik sta over de afgrond, laat me niet gaan.

Bedankt voor wat je zag

Iets wat voor velen onzichtbaar was.

Ik ben als een priester zonder de waarheid zonder jou!

Je bent een vrouw in het leven geworden - de enige.

Hoe je de juiste stap zet, is geen kwestie van lef.

Ik wil dat het is zoals jij het zou willen.

Probeer me te geloven, ga gewoon niet weg.

We zullen alles veranderen, maar ik kan het niet alleen.

Refrein:

Je leefde in mijn herinnering, ik droomde ervan je te vinden.

Ik wachtte en geloofde niet, nou, wat heb ik gedaan?

Het is zo moeilijk om jezelf te begrijpen, waarom weer liefhebben,

En wacht op deze pijn van binnen, laat gewoon niet los.

Ik wist dat je zou komen, ik krijg er zo'n rilling van.

Word verliefd zonder geheugen, ik bid dat je me vergeeft.

Ik heb tenslotte op je gewacht en in gedachten ben ik je trouw.

Ik sta over de afgrond, laat me niet gaan.

Brak mijn wetten van evenwicht

Ik was de eigenaar - nu ben ik het allemaal.

Ik heb geprobeerd alle voor- en nadelen af ​​te wegen,

Maar dit is onmogelijk!

Je bent als een medicijn.

Waar ik al heel lang verslaafd aan ben.

Ongeneeslijk en het maakt niet uit wat iedereen denkt.

Jij bent mijn methamfetamine, er is geen vrede in het hart.

Wat het is?

Dit is paranoia.

Refrein:

Je leefde in mijn herinnering, ik droomde ervan je te vinden.

Ik wachtte en geloofde niet, nou, wat heb ik gedaan?

Het is zo moeilijk om jezelf te begrijpen, waarom weer liefhebben,

En wacht op deze pijn van binnen, laat gewoon niet los.

Ik wist dat je zou komen, ik krijg er zo'n rilling van.

Word verliefd zonder geheugen, ik bid dat je me vergeeft.

Ik heb tenslotte op je gewacht en in gedachten ben ik je trouw.

Ik sta over de afgrond, laat me niet gaan.