Potłuczone Szkła - OKI, Young Igi, Otsochodzi

Patrząc na te brudne pokoje, na tych kubków poklejone dna

Boli mnie sumienie stojąc na tych potłuczonych szkłach

W pryzmacie butelek i tych gwizdków wyglądamy, jak

Wyglądamy, jak…

Ja wyglądam jak wrak, baza krzyczy już: «Ratunku!»

To zaczyna się od dram, kończy się na posterunku

Ze mną stoi mój brat, swimming pool w drogim trunku

Kurwa, ty jebany kundlu, moje życie to trap, trap, trap

Klei się flota do mnie, jakbym zalał te banknoty leanem

Pękło parę stów, pękło parę pierdolonych szyjek

Mówisz, że to brud, ale to podwórko ciągle żyje tym co nawinę

Pyta czy zostanę przy niej

Nie mogę zostać przy tobie, skarbie, nawet jakbym chciał

Przełożymy na później tą pasję do zwiedzania ciał

Bo boli mnie to nasze zwykłe życie, tak strasznie

Patrząc na te brudne pokoje, na tych kubków poklejone dna

Boli mnie sumienie stojąc na tych potłuczonych szkłach

W pryzmacie butelek i tych gwizdków wyglądamy, jak

Wyglądamy, jak…

Patrząc na te brudne pokoje, na tych kubków poklejone dna

Boli mnie sumienie stojąc na tych potłuczonych szkłach

W pryzmacie butelek i tych gwizdków wyglądamy, jak

Wyglądamy, jak… (jak!)

Jak niezdatni do życia w tych światłach Jupitera (Jupitera)

Nawet na terapii nie chcą słyszeć o mych problemach (a, a, a)

To dlatego studio to moja główna kwatera

I to dlatego w wersach poszukuję zrozumienia (suko, zrozumienia)

Po-po-poszukuję zrozumienia (po, po)

Cały świat się zarumienia (po, po)

Poszukuję zrozumienia, kiedy zioło wbija mnie w materac

Kurde, przecież wiele mam do powiedzenia

Kładę na te niedopowiedzenia

W ogóle to dużo się zmienia u mnie, oh

Brudny koks, czysta fura, ona chciała mieć ubaw

Jedyne, co ją interesuje: linie i sztuka

ASP, dzika dupa, do akademika z buta

Śpi u koleżanki, no bo znowu zapomniała klucza (O mój Boże)

Patrząc na te brudne pokoje, na tych kubków poklejone dna

Boli mnie sumienie stojąc na tych potłuczonych szkłach

W pryzmacie butelek i tych gwizdków wyglądamy, jak

Wyglądamy, jak…

Patrząc na te brudne pokoje, na tych kubków poklejone dna

Boli mnie sumienie stojąc na tych potłuczonych szkłach

W pryzmacie butelek i tych gwizdków wyglądamy, jak

Wyglądamy, jak…

Kijkend naar die vieze kamers, de bodems zitten vast op die kopjes

Mijn geweten doet pijn als ik op die gebroken bril sta

In het prisma van flessen en deze fluitjes, zien we eruit als...

Wij zien eruit als...

Ik zie eruit als een wrak, de basis roept al: "Help!"

Het begint met drama's, het eindigt met het station

Bij mij is mijn broer, een zwembad in een duur drankje

Fuck you fucking bastaard, mijn leven is een loopplank, loopplank, loopplank

De vloot kleeft aan me alsof ik deze rekeningen heb overspoeld met Lean

Een paar honderd brak, een paar verdomde nekken braken

Je zegt dat het vuil is, maar deze tuin leeft nog steeds met wat ik krijg

Ze vraagt ​​of ik bij haar wil blijven

Ik kan niet bij je blijven schat, ook al zou ik dat willen

We zullen deze passie voor het verkennen van de lichamen uitstellen

Omdat ons gewone leven me zoveel pijn doet

Kijkend naar die vieze kamers, de bodems zitten vast op die kopjes

Mijn geweten doet pijn als ik op die gebroken bril sta

In het prisma van flessen en deze fluitjes, zien we eruit als...

Wij zien eruit als...

Kijkend naar die vieze kamers, de bodems zitten vast op die kopjes

Mijn geweten doet pijn als ik op die gebroken bril sta

In het prisma van flessen en deze fluitjes, zien we eruit als...

We zien eruit als ... (hoe!)

Hoe ongeschikt om in deze Jupiter (Jupiter) lichten te leven

Zelfs in therapie willen ze niets horen over mijn problemen (a, a, a)

Daarom is de studio mijn hoofdkantoor

En daarom zoek ik in verzen naar begrip (teef, begrip)

Ik zoek begrip (na, na)

De hele wereld bloost (na, na)

Ik zoek begrip als het kruid me in de matras steekt

Verdomme, ik heb veel te zeggen

Ik trek deze understatements aan

Het verandert veel voor mij, oh

Vieze cola, schone kar, ze wilde plezier

Het enige dat haar interesseert: lijnen en kunst

ASP, wilde reet, naar de slaapzaal van de schoen

Ze slaapt bij een vriend, omdat ze de sleutel weer vergeten is (Oh mijn God)

Kijkend naar die vieze kamers, de bodems zitten vast op die kopjes

Mijn geweten doet pijn als ik op die gebroken bril sta

In het prisma van flessen en deze fluitjes, zien we eruit als...

Wij zien eruit als...

Kijkend naar die vieze kamers, de bodems zitten vast op die kopjes

Mijn geweten doet pijn als ik op die gebroken bril sta

In het prisma van flessen en deze fluitjes, zien we eruit als...

Wij zien eruit als...