The Portrait - Oceana

Oh, the humanity.

Oh, the perjury.

Tell me how it feels not to know that your children are safe at night.

Dear father, do i care?

I’m leaving you,

Goodby.

Does it feel familiar to you?

Does it make you calm inside?

Does it feel familiar to you?

Does it make you calm inside?

It’s safe to say your life’s a disgrace.

This is the hope:

Create the sin.

Build your hope signal,

Fill my dreams.

That you missed the future on your knees saying:

«But what will happen if the future is wrong?

From the youth looking back».

Is this the lair of the fray.

Or adventures of suicides.

Left for a better life,

Left for the dinosaurs.

Oh, the humanity.

Oh, the suicides.

Oh, de mensheid.

Oh, de meineed.

Vertel me hoe het voelt om niet te weten dat je kinderen 's nachts veilig zijn.

Beste vader, kan het me schelen?

Ik verlaat je,

Tot ziens.

Komt het je bekend voor?

Maakt het je van binnen rustig?

Komt het je bekend voor?

Maakt het je van binnen rustig?

Je kunt gerust zeggen dat je leven een schande is.

Dit is de hoop:

Creëer de zonde.

Bouw je hoop signaal,

Vul mijn dromen.

Dat je de toekomst op je knieën hebt gemist door te zeggen:

«Maar wat gebeurt er als de toekomst verkeerd is?

Van de jeugd die terugkijkt».

Is dit het hol van de strijd.

Of avonturen van zelfmoord.

Links voor een beter leven,

Links voor de dinosaurussen.

Oh, de mensheid.

O, de zelfmoorden.