Breather II - Oceana

Let it be reborn invited

and I hate my ways now.

I looked possessed

in a focus of pure hate

and I was gone forever.

Gone.

I didn’t mean it

and now I’m faded and wasted

I’m throwing up the old.

I knew that I’d live it.

Admit it.

My demons were beating me down.

Cut out the black space,

the blood and frustration of

a wasted life.

And I sent myself away with the medicine.

Another sleepless night.

Another sleepless night.

Another sleepless night.

Another sleepless night.

Laat het herboren worden uitgenodigd

en ik haat mijn manieren nu.

Ik zag er bezeten uit

in een focus van pure haat

en ik was voor altijd weg.

Weg.

Ik bedoelde het niet

en nu ben ik vervaagd en verspild

Ik geef het oude over.

Ik wist dat ik het zou leven.

Geef het toe.

Mijn demonen sloegen me neer.

Knip de zwarte ruimte uit,

het bloed en de frustratie van

een verspild leven.

En ik stuurde mezelf weg met het medicijn.

Nog een slapeloze nacht.

Nog een slapeloze nacht.

Nog een slapeloze nacht.

Nog een slapeloze nacht.