Veils of Wintersorrow - Obtained Enslavement

I am the shadow of your pain in existence

You please my nocturnal hunger

My hunger for the black moons arise from the white sky

Unlighted by the frozen fires of winter

My nordic witch in freezing appearance

She, who’s lust is obediant to me

Our seat of blackness lit through glorious rides

Over the hills where the norse spirit lies

Could she ever bring me what I need?

Oh, what candle wouldn’t I burn?

Will the earthly eclipse ever be?

How many times wouldn’t I die?

I who can see through my right eye with my left

I will regain my sorrow throughout the centuries

The children of Christ — Oh, what humble creatures

Not even worthy to serve my enemies

What pleasure would I take

In crushing the voice of God

THe horizons of death please my black eyes

Ever will thou be there

You whom spirit is in my soul

And you who bring forth all misery

Oh you, my black witch

You please my hunger for the night

I am the shadow of your pain in existence

You please my nocturnal hunger

My hunger for the black moons arise from the white sky

Unlighted by the frozen fires of winter

Ik ben de schaduw van je pijn in het bestaan

Je bevredigt mijn nachtelijke honger

Mijn honger naar de zwarte manen komt op uit de witte lucht

Niet verlicht door de bevroren vuren van de winter

Mijn nordic heks in ijskoude verschijning

Zij, wiens lust mij gehoorzaamt

Onze zetel van zwartheid verlicht door glorieuze ritten

Over de heuvels waar de Noorse geest ligt

Zou ze me ooit kunnen brengen wat ik nodig heb?

Oh, welke kaars zou ik niet branden?

Zal de aardse zonsverduistering ooit plaatsvinden?

Hoe vaak zou ik niet doodgaan?

Ik die met mijn linkeroog door mijn rechteroog kan kijken

Ik zal mijn verdriet door de eeuwen heen herwinnen

De kinderen van Christus - Oh, wat een nederige schepsels

Zelfs niet waardig om mijn vijanden te dienen

Welk plezier zou ik hebben?

Door de stem van God te verpletteren

De horizonten van de dood behagen mijn zwarte ogen

Ooit zul je daar zijn

Jij die geest in mijn ziel is

En jij die alle ellende voortbrengt

Oh jij, mijn zwarte heks

Je bevredigt mijn honger voor de nacht

Ik ben de schaduw van je pijn in het bestaan

Je bevredigt mijn nachtelijke honger

Mijn honger naar de zwarte manen komt op uit de witte lucht

Niet verlicht door de bevroren vuren van de winter