Lucifers Lament - Obtained Enslavement

As he walked these desolated fields

He felt his spirit weaken

These were the days that you know not

This was long ago

The tortured soul of fathers old

Was his to seek revenge for

Those of pride who would not bend

Before the laws and gods of man

This was a race you have never seen

And neither will you ever

For these were haunted down

Like beasts, by mortal fools

— the human race

In his quest for sweet revenge

He walked so tall and proud

Until he met a figure that now made

Him fall and stumble blind

This was what his quest was for

Not to seek revenge

This creature in a human shape

With feelings so intense

He knew her as no other

But not in shape of man

Their spirit re-united

As he took her by the hand

This was a race you have never seen

And neither will you ever

For these were haunted down like

Beasts, by mortal fools

— the human race

In his quest for sweet revenge

He walked so tall and proud

Until he met a figure that now made

Him fall and stumble blind

This figure was of human race

A woman of such beauty

That he could not help

To stumble on his way to seek revenge

As he looked upon her face he saw

Such passion in her eyes

It reminded him

Of tales he had heard

Of mankind so-called paradise

Spirit torn from spirit

And spirit torn apart

When human race

Saw through his mask

And tore the two apart

Spirit torn from spirit

And spirit torn apart

Human race I curse thee

With all my blackened heart

Terwijl hij door deze verlaten velden liep

Hij voelde zijn geest verzwakken

Dit waren de dagen dat je het niet weet

Dit was lang geleden

De gekwelde ziel van oude vaders

Was hij om wraak voor te zoeken?

Degenen van trots die niet zouden buigen

Voor de wetten en goden van de mens

Dit was een race die je nog nooit hebt gezien

En jij ook nooit

Want deze werden achtervolgd

Als beesten, door sterfelijke dwazen

- het menselijk ras

In zijn zoektocht naar zoete wraak

Hij liep zo lang en trots

Tot hij een figuur ontmoette die nu maakte

Hij valt en struikelt blind

Dit was waar zijn zoektocht naar was

Niet om wraak te zoeken

Dit wezen in een menselijke vorm

Met gevoelens zo intens

Hij kende haar als geen ander

Maar niet in de vorm van een man

Hun geest herenigd

Terwijl hij haar bij de hand nam

Dit was een race die je nog nooit hebt gezien

En jij ook nooit

Want deze werden achtervolgd als

Beesten, door sterfelijke dwazen

- het menselijk ras

In zijn zoektocht naar zoete wraak

Hij liep zo lang en trots

Tot hij een figuur ontmoette die nu maakte

Hij valt en struikelt blind

Dit cijfer was van het menselijk ras

Een vrouw van zo'n schoonheid

Dat hij niet kon helpen

Om op zijn weg te struikelen om wraak te nemen

Toen hij naar haar gezicht keek, zag hij:

Wat een passie in haar ogen

Het deed hem eraan denken

Van verhalen die hij had gehoord

Van het zogenaamde paradijs van de mensheid

Geest verscheurd van geest

En de geest verscheurd

Wanneer het menselijk ras

Zag door zijn masker

En scheurde de twee uit elkaar

Geest verscheurd van geest

En de geest verscheurd

Menselijk ras, ik vervloek je

Met heel mijn zwartgeblakerde hart