Erzincan - Oğuzhan Koç

Beni bilsen içerden olur o zaman

Bir de sevsen ölürüm ben dayanamam

Bir de yastığa baş koysak yumuşak olur o zaman

Bir de bastığım her toprak yumuşak olur o zaman

Beni sevse gönülden olur o zaman

Bir de gelse sarılsa büyük kocaman

Bir de çay koysak semavere tad olur o zaman (Ah)

Bir de bal koysak baldan tatlı olur o zaman

Beni görsen acırsın sen o zaman

Bir de gülsen ölürüm ben ışığına

Bir de kuru bir dal bulsak yaksak olur o zaman

Bir de baş koysan omzuma sıcak olur o zaman

Beni duysan uzaktan olur o zaman

Bir de kalksan o toprağın altından

Bir de gezsek dört yolu el ele olur o zaman (Ah)

Bizi seyretse Altıntepe’den tüm Erzincan

Als je me zou kennen, dan zou het binnen zijn

Als jij ook van mij houdt, zou ik sterven, ik kan er niet tegen

Als we ons hoofd op het kussen leggen, zal het zacht zijn

Dan zal elke grond waarop ik stap zacht zijn

Als hij van me houdt, zal het dan met heel zijn hart zijn

Zelfs als hij komt en knuffelt

En als we wat thee zetten, zal het goed smaken in de samovar (Ah)

En als we honing toevoegen, is het dan zoeter dan honing

Het zou pijn doen als je me dan zou zien

Als je lacht, zal ik sterven aan jouw licht

En als we een droge tak vinden, kunnen we die maar beter verbranden

Als je je hoofd legt, zal het dan warm zijn op mijn schouder

Als je me hoort, zal het van ver zijn

En als je opstaat van onder die grond

En als we de vier wegen hand in hand reizen, dan (Ah)

Allemaal Erzincan uit Altıntepe, als hij maar naar ons kon kijken