Digital Universe - NUTRONIC

The air around me runs thin in the city

Blue lights shine in the distance

Inhuman voices, their words are empty

Feels like a lucid dream

You’re untraceable

Stuck in this sequence

I’ve lost control

So invisible

You keep me seeking

And longing for you

Give me the pieces

I’m searching bit by bit for you

I need the syntax

But you’ve fallen through

You’re running through a distant memory

Never hoping to return

And as you’re longing to feel what is real

You lose yourself in symmetry

You’re untraceable

Stuck in this sequence

I’ve lost control

So invisible

You keep me seeking

And longing for you

Give me the pieces

I’m searching bit by bit for you

I need the syntax

But you’ve fallen through

Through the universe

A digital realm

To keep you immersed

Give me the pieces…

I need the syntax

But you’ve fallen through

De lucht om me heen wordt dun in de stad

Blauwe lichten schijnen in de verte

Onmenselijke stemmen, hun woorden zijn leeg

Voelt als een lucide droom

Je bent onvindbaar

Vast in deze volgorde

Ik ben de controle kwijt

Zo onzichtbaar

Je blijft me zoeken

En verlangend naar jou

Geef me de stukjes

Ik zoek beetje bij beetje voor je

Ik heb de syntaxis nodig

Maar je bent er doorheen gevallen

Je loopt door een verre herinnering

Nooit hopend terug te keren

En omdat je ernaar verlangt te voelen wat echt is,

Je verliest jezelf in symmetrie

Je bent onvindbaar

Vast in deze volgorde

Ik ben de controle kwijt

Zo onzichtbaar

Je blijft me zoeken

En verlangend naar jou

Geef me de stukjes

Ik zoek beetje bij beetje voor je

Ik heb de syntaxis nodig

Maar je bent er doorheen gevallen

Door het universum

Een digitale wereld

Om je ondergedompeld te houden

Geef me de stukjes...

Ik heb de syntaxis nodig

Maar je bent er doorheen gevallen