Sail Away - Novena

The quiet oil painted sky, on canvas made of hope

Invites the worm — grow wings and fly, and cross the Heavens' envelope

And so he does, and so others, and so do all his friends and brothers

Lifted high upon a dream, at the other end of the telescope

And here I wait to hear their call, to join them in the festival

Yet here I wait, to hear their call — Yet here I wait

Time begins to spread so thin, a mask that’s hiding sallow skin

And I realise now, that canvas' plot — that I’m the one that time forgot

And, like lights projected on a screen, I see the stars — but not the space

between

I just want to open up my eyes

And see the melting sun beneath the sky

And how its love just glistens off the stream

And holds me here content within this dream

And I’ll sail away, sail away, sail away, sail away

A whisper in the air evokes a tear

Tells me I’m no longer welcome here

But I don’t want to leave this quiet place

When all that waits outside is empty space

So I’ll sail away, sail away, sail away, sail away

I swear I’ll never hide again

I swear I’ll meet you in the end

I swear I’ll look out for the signs

If you let me drown this time

De stille, met olie geschilderde lucht, op canvas gemaakt van hoop

Nodigt de worm uit — laat vleugels groeien en vlieg, en steek de envelop van de hemel over

En dat doet hij, en zo anderen, en dat doen al zijn vrienden en broers

Hoog geheven op een droom, aan het andere uiteinde van de telescoop

En hier wacht ik om hun oproep te horen, om met hen mee te gaan op het festival

Maar hier wacht ik, om hun oproep te horen - Maar hier wacht ik

De tijd begint zich zo dun te verspreiden, een masker dat een vale huid verbergt

En ik realiseer me nu, de plot van dat canvas - dat ik degene ben die de tijd vergat

En net als lichten die op een scherm worden geprojecteerd, zie ik de sterren, maar niet de ruimte

tussen

Ik wil gewoon mijn ogen openen

En zie de smeltende zon onder de hemel

En hoe zijn liefde gewoon van de stroom glinstert

En houdt me hier inhoud in deze droom

En ik zeil weg, zeil weg, zeil weg, zeil weg

Een fluistering in de lucht roept een traan op

Zegt me dat ik hier niet langer welkom ben

Maar ik wil deze rustige plek niet verlaten

Als alles wat buiten wacht een lege ruimte is

Dus ik zeil weg, zeil weg, zeil weg, zeil weg

Ik zweer dat ik me nooit meer zal verstoppen

Ik zweer dat ik je uiteindelijk zal ontmoeten

Ik zweer dat ik op de borden zal letten

Als je me deze keer laat verdrinken