Lex Talionis - Nothgard

Deep beneath the forest

An old shrew is in slumber

Holding the twines of life in

Her shivering oppressed hands

Branded by the elapsed eras

Sallow and gasping sitting

In a cave in which

The final breath is slowly hushed

An old saying tells us

Treat as you want to be treated

Seems to be forgotten

And replaced by scorn

Like a sword stroke

Deep in her heart

Our mother is dying

Forlorn and weak

The yarns are cut

Fenris free

I see what you can’t see

Mother earth has died

Brought down by her sons

And our course is straight

Straight into the abyss of eternity

The last battle of Midgard

And our destiny is to die

The last hope is gone

Evaporated to dust

The reason for her call

Is the aftermath of us all

Diep onder het bos

Een oude feeks is in slaap

De touwtjes van het leven inhouden

Haar bevende onderdrukte handen

Gemerkt door de verstreken tijdperken

Vaal en hijgend zitten

In een grot waarin

De laatste adem wordt langzaam verstomd

Een oud gezegde vertelt ons:

Behandel zoals je zelf behandeld wilt worden

Lijkt te zijn vergeten

En vervangen door minachting

Als een zwaardslag

Diep in haar hart

Onze moeder gaat dood

Verloren en zwak

De garens zijn geknipt

Fenris vrij

Ik zie wat jij niet kunt zien

Moeder aarde is overleden

Neergehaald door haar zonen

En onze koers is recht

Recht de afgrond van de eeuwigheid in

De laatste slag van Midgard

En ons lot is om te sterven

De laatste hoop is weg

Verdampt tot stof

De reden van haar telefoontje

Is de nasleep van ons allemaal?