MDCC A.D. PT. II - Nostradameus

Well back from the assignment, rich in the gift

Suitable for kings, everything is fulfilled: his spirit had success

The dearest of friends, his closest of family

Between bed and work desk shall find his dead…

One night it came, a blackened vision

It chilled his spine as he realized his doom

Deep in his ball it’s now appearing

His eyes aflame, it’s impossible to change

At the age of sixty-two

He was finally through

Don’t you dare to desecrate me

Violate me, oh no!

If your fate’s sealed, do believe me

Vengeance shall strike

I chose my burial sight

It’s here on my native home soil

In the walls of the Franciscan church

I state this public now

If you touch my corpse may god have mercy on your soul

Please let my soul have rest

It’s for your own best

Don’t you dare to desecrate me

Violate me, oh no!

If your' fate’s sealed, do believe me

Vengeance shall strike

Don’t you dare to desecrate me

Vengeance shall strike

Imperial guards went through the small town

When they renovated the walls of the Franciscan church

One of the guards drank wine

From the skull he had found

He never should have done

The vision came true as he died where he stood

Desecration, in this case he paid with his blood

You shouldn’t ignore his words

You’re bound to be cursed

Don’t you dare to desecrate me

Violate me, oh no!

If your fate’s sealed, do believe me

Vengeance shall strike

Don’t you dare to desecrate me

Vengeance shall strike

He who opens the grave when it has been found

And don’t close it right away

Will meet evil that no one can prove

It had been better for him if he had been

A king from Bretagne or marseille

Goed terug van de opdracht, rijk aan cadeau

Geschikt voor koningen, alles is vervuld: zijn geest had succes

De beste vrienden, zijn naaste familie

Tussen bed en bureau zal zijn dood vinden...

Op een nacht kwam het, een zwart visioen

Het kilde zijn ruggengraat toen hij zijn ondergang realiseerde

Diep in zijn bal verschijnt hij nu

Zijn ogen branden, het is onmogelijk om te veranderen

Op tweeënzestigjarige leeftijd

Hij was er eindelijk door

Waag het niet om me te ontheiligen

Schend me, oh nee!

Als je lot bezegeld is, geloof me dan

Wraak zal toeslaan

Ik koos mijn begrafenisgezicht

Het is hier op mijn geboortegrond

In de muren van de Franciscaanse kerk

Ik vermeld dit nu openbaar

Als je mijn lijk aanraakt, moge god genade hebben met je ziel

Laat mijn ziel alsjeblieft rusten

Het is voor je eigen bestwil

Waag het niet om me te ontheiligen

Schend me, oh nee!

Als je lot bezegeld is, geloof me dan

Wraak zal toeslaan

Waag het niet om me te ontheiligen

Wraak zal toeslaan

Keizerlijke bewakers gingen door het stadje

Toen ze de muren van de Franciscaanse kerk renoveerden

Een van de bewakers dronk wijn

Van de schedel die hij had gevonden

Dat had hij nooit moeten doen

Het visioen kwam uit toen hij stierf waar hij stond

Ontheiliging, in dit geval betaalde hij met zijn bloed

Je moet zijn woorden niet negeren

Je bent vast vervloekt

Waag het niet om me te ontheiligen

Schend me, oh nee!

Als je lot bezegeld is, geloof me dan

Wraak zal toeslaan

Waag het niet om me te ontheiligen

Wraak zal toeslaan

Hij die het graf opent als het gevonden is

En sluit het niet meteen

Zal het kwaad ontmoeten dat niemand kan bewijzen

Het was beter voor hem geweest als hij dat was geweest

Een koning uit Bretagne of marseille