Tiff Song - Noah Reid

I was young then

How could I know

That the mistakes I made would fade away like names pissed in the snow

Seems like young men

Have a reputation to uphold

Go get drunk do somethin' dumb

Kiss a girl bite your tongue

Do what you’re told

I’m getting over

Getting older all the time

I guess a toenail makes no difference in a good bottle of wine

These images that fade

In and out of focus

Looking for that magnum opus

Hell I hope it’s down the line

As I’m smokin' down this phony showbiz shine

It seems so seamless

When you see it all at first

When the photo flashes burst

And then the smilin' starts to hurt

Who could dream this

It’s like I’m drownin' in my thirst

The fabrication of appeal

Let’s keep it real

Except what’s real is all rehearsed

I bought this jacket

Because the front said Montreal

That’s a town I had to leave I didn’t want to leave at all

And when I wear it

It makes me feel alone

It’s a reminder that I needed a reminder

Of a place I once called home

But in Toronto

There’s a couple parks I know

Where the trees flow in the breeze and the people all walk slow

And I could sit there for hours

Even in the snow

I can always find the time to waste my time

I hope I never let that go

Ik was toen jong

Hoe kan ik het weten?

Dat de fouten die ik maakte zouden vervagen als namen die in de sneeuw werden gepist

Lijkt wel jonge mannen

Een reputatie hoog te houden

Ga dronken worden, doe iets doms

Kus een meisje, bijt op je tong

Doe wat je wordt opgedragen

Ik kom over

Steeds ouder worden

Ik denk dat een teennagel geen verschil maakt in een goede fles wijn

Deze beelden die vervagen

In en onscherp

Op zoek naar dat magnum opus

Verdorie, ik hoop dat het langs de lijn is

Terwijl ik deze neppe showbizz-glans rook

Het lijkt zo naadloos

Als je alles eerst ziet

Wanneer de foto flitst barst

En dan begint het lachen pijn te doen

Wie kan dit dromen

Het is alsof ik verdrink in mijn dorst

De verzinsel van beroep

Laten we het echt houden

Behalve wat echt is, is allemaal ingestudeerd

Ik heb deze jas gekocht

Omdat de voorkant Montreal zei

Dat is een stad die ik moest verlaten Ik wilde helemaal niet weg

En als ik het draag

Ik voel me er alleen door

Het is een herinnering dat ik een herinnering nodig had

Van een plek die ik ooit thuis noemde

Maar in Toronto

Er zijn een paar parken die ik ken

Waar de bomen stromen in de wind en de mensen allemaal langzaam lopen

En ik zou daar uren kunnen zitten

Zelfs in de sneeuw

Ik kan altijd de tijd vinden om mijn tijd te verspillen

Ik hoop dat ik dat nooit loslaat