She Went to The River - Noa, Gil Dor

She went to the river,

She never thought twice

She went to the river,

The river of ice

Slowly she removed the blouse of silk

From her back

Carefully undid her skirt

And let it fall unwrapped

She cut with her fingers,

The cold river sighed

She wanted the water

The water inside

She walked to the center,

Unbraided her hair

Stepped out of her panties

And left her breast bare

Stretched out on the ice

She dug into it slowly,

Methodically punching

The half frozen floor

The blood from her fingers

Helped warm them, but only

Until it froze over a moment,

No more

No more

He watched from the tower,

He saw her below

Her physical power would melt

Like the snow

But not so the power

Of crystal decision

The lock of the mind

In undaunting precision

On the window,

A flower he’d bought to her

Bought, but forgotten to water

The night rolled in slowly,

But did not bring sleep

Her opening was only a few

Inches deep

But as she pressed her head

Down to the unyielding shell

She could hear the water

Almost well

Morning crept in cautiously,

Fearing what it’d find

A ring of clothes around on Opening of the mind

And the water humming

For beneath

She is mine

And the water humming

For beneath

She is mine

She is mine

Ze ging naar de rivier,

Ze heeft nooit twee keer nagedacht

Ze ging naar de rivier,

De rivier van ijs

Langzaam verwijderde ze de blouse van zijde

Van haar rug

Trek voorzichtig haar rok uit

En laat het uitgepakt vallen

Ze sneed met haar vingers,

De koude rivier zuchtte

Ze wilde het water

Het water van binnen

Ze liep naar het centrum,

Ontvlecht haar haar

Uit haar slipje gestapt

En liet haar borst bloot

Uitgestrekt op het ijs

Ze groef er langzaam in,

Methodisch ponsen

De half bevroren vloer

Het bloed uit haar vingers

Hielp ze op te warmen, maar alleen

Tot het even bevroor,

Niet meer

Niet meer

Hij keek vanaf de toren toe,

Hij zag haar hieronder

Haar fysieke kracht zou smelten

Zoals de sneeuw

Maar niet zo de kracht

Een kristalheldere beslissing

Het slot van de geest

Met ontzagwekkende precisie

Op het raam,

Een bloem die hij voor haar had gekocht

Gekocht, maar vergeten water te geven

De nacht kwam langzaam binnen,

Maar bracht geen slaap

Haar opening was slechts een paar

inch diep

Maar toen ze haar hoofd drukte

Tot aan de onverzettelijke schil

Ze kon het water horen

bijna goed

De ochtend sloop voorzichtig naar binnen,

Bang voor wat het zou vinden

Een ring van kleren rond op Opening of the mind

En het water zoemt

voor onder

Ze is van mij

En het water zoemt

voor onder

Ze is van mij

Ze is van mij