Правілы - Nizkiz

Як нешта яскравае, што вядзе далей

Як думкi за каваю: жыць i не сталець

Як сэрца пазычыць i не забiраць

Я ведаю правiлы, правiлы

Як словы, што камянi, падаюць да ног

“У iншых абставiнах я б, канешне, змог

Зрабiць штосьцi важнае

А не абяцаць!”

— такiя вось траблы, траблы

Мы выйшлi на вулiцу, і кожны з нас

Не ведаў, куды iсцi

Напэўна, праз

Гадзiну згубiлicя б

Але ж хтосць уздыме сцяг

Мы выйшлi на вулiцу

Знянацку так

Каму мы патрэбныя, калi не сабе

Калi ўсё адметнае адмятае свет

Калi позiрк стомлены ачуняе зноў

I мы з табой марылi aб адным:

Дзе тата з матуляю ўсмiхаюцца

Дзе наша ўтульнае пасаромiць нас

I так нечакана сярод простых размоў

Адчуеш, што правiльна, правiльна

Мы выйшлi на вулiцу, і кожны з нас

Не ведаў, куды iсцi

Напэўна, праз

Гадзiну згубiлicя б

Але ж хтосць уздыме сцяг

Мы выйшлi на вулiцу

Знянацку так

Мы выйшлi на вулiцу, і кожны з нас

Не ведаў, куды iсцi

Напэўна, праз

Гадзiну згубiлicя б

Але ж хтосць ўздыме сцяг

Мы выйшлi на вулiцу

Знянацку так

Мы выйшлi на вулiцу, і кожны з нас

Не ведаў, куды iсцi

Напэўна, праз

Гадзiну згубiлicя б

Але ж хтосць ўздыме сцяг

Мы выйшлi на вулiцу, вуліцу, вуліцу, вуліцу

Мы выйшлi на вулiцу, і кожны з нас

Не ведаў, куды iсцi

Напэўна, праз

Гадзiну згубiлicя б

Але ж хтосць ўздыме сцяг

Мы выйшлi на вулiцу

Знянацку так

Як нешта яскравае, што вядзе далей

Як думкi за каваю: жыць i не сталець

Як сэрца пазычыць i не забiраць

Я ведаю правiлы, правiлы

Als iets helders dat verder gaat

Zoals gedachten bij koffie: leven en niet volwassen worden

Hoe een hart te lenen en het niet weg te nemen?

Ik ken de regels, de regels

Zoals woorden die stenen op je voeten vallen

“In andere omstandigheden zou ik natuurlijk in staat zijn om

Doe iets belangrijks

En beloof het niet!”

- zo zijn de problemen, problemen

We gingen naar buiten, en ieder van ons

Ik wist niet waar ik heen moest

waarschijnlijk door

Een uur zou verloren gaan

Maar iemand zal de vlag hijsen

We gingen naar buiten

ineens zo

Wie heeft ons nodig als wijzelf niet?

Wanneer al dat onderscheidende de wereld wegvaagt

Als de blik vermoeid is, herstelt hij weer

En jij en ik droomden van een:

Waar papa en mama lachen

Waar onze gezelligheid ons in verlegenheid zal brengen

En zo onverwacht tussen eenvoudige gesprekken

Je zult voelen dat het goed is, toch

We gingen naar buiten, en ieder van ons

Ik wist niet waar ik heen moest

waarschijnlijk door

Een uur zou verloren gaan

Maar iemand zal de vlag hijsen

We gingen naar buiten

ineens zo

We gingen naar buiten, en ieder van ons

Ik wist niet waar ik heen moest

waarschijnlijk door

Een uur zou verloren gaan

Maar iemand zal de vlag hijsen

We gingen naar buiten

ineens zo

We gingen naar buiten, en ieder van ons

Ik wist niet waar ik heen moest

waarschijnlijk door

Een uur zou verloren gaan

Maar iemand zal de vlag hijsen

We gingen de straat op, de straat, de straat, de straat

We gingen naar buiten, en ieder van ons

Ik wist niet waar ik heen moest

waarschijnlijk door

Een uur zou verloren gaan

Maar iemand zal de vlag hijsen

We gingen naar buiten

ineens zo

Als iets helders dat verder gaat

Zoals gedachten bij koffie: leven en niet volwassen worden

Hoe een hart te lenen en het niet weg te nemen?

Ik ken de regels, de regels