Too Slow to Ride - Nina Gordon

from the moment i arrived until the day that i

died i was selfish and slow too slow to ride by

your side i was so afraid that i began to fade now

another bright has turned to gray and someone

else’s light will take my place and though i’m

getting used to the aftertaste you know i miss

your eyes i miss your face and when the sun went

dead and the moon was up ahead i finally

figured out what i should have said to you then

and no one is to blame but we’ll never be the

same there’s no use in trying i can’t be what i

was

vanaf het moment dat ik aankwam tot de dag dat ik

stierf ik was egoïstisch en langzaam te langzaam om voorbij te rijden

jouw kant, ik was zo bang dat ik nu begon te vervagen

een ander helder is grijs geworden en iemand

het licht van anders zal mijn plaats innemen en hoewel ik ben

wennen aan de nasmaak waarvan je weet dat ik ze mis

je ogen ik mis je gezicht en toen de zon ging

dood en de maan stond voor me, eindelijk

bedacht wat ik toen tegen je had moeten zeggen

en niemand heeft de schuld, maar we zullen nooit de

hetzelfde heeft geen zin om te proberen ik kan niet zijn wat ik

was