Песня о Москве - Николай Тимченко, Виктор Кнушевицкий, Тихон Николаевич Хренников

Хорошо на московском просторе,

Светят звезды Кремля в синеве.

И, как реки встречаются в море,

Так встречаются люди в Москве.

Нас веселой толпой окружила,

Подсказала простые слова,

Познакомила нас, подружила

В этот радостный вечер Москва.

Припев:

И в какой стороне я ни буду,

По какой ни пройду я траве,

Друга я никогда не забуду,

Если с ним подружился в Москве.

Не забыть мне очей твоих ясных

И простых твоих ласковых слов,

На забыть мне московских прекрасных

Площадей, переулков, мостов.

Скоро встанет разлука меж нами,

Зазвенит колокольчик — прощай!

За горами, лесами, полями

Ты хоть в песне меня вспоминай.

Припев.

Волны радио ночью примчатся

Из Москвы сквозь морозы и дым.

Голос дальней Москвы мне казаться

Будет голосом дальним твоим.

Но я знаю, мы встретимся скоро,

И тогда, дорогая, вдвоем,

На московских широких просторах

Мы опять эту песню споем.

Припев:

И в какой стороне я ни буду,

По какой ни пройду я траве,

Друга я никогда не забуду,

Если с ним подружился в Москве.

И когда наши танки помчатся

Мы с тобою пойдем воевать

Для того-ль мы нашли свое счастье

Чтоб врагу его просто отдать?)

Nou in de uitgestrektheid van Moskou,

De sterren van het Kremlin schitteren in het blauw.

En zoals rivieren elkaar ontmoeten in de zee,

Zo ontmoeten mensen elkaar in Moskou.

We werden omringd door een vrolijke menigte,

Voorgestelde eenvoudige woorden

Heeft ons voorgesteld, vrienden gemaakt

Op deze vrolijke avond, Moskou.

Refrein:

En welke kant ik ook op ga,

Op welk gras ik ook loop,

Ik zal nooit een vriend vergeten

Als je vrienden met hem hebt gemaakt in Moskou.

Vergeet me je heldere ogen niet

En je simpele vriendelijke woorden,

Vergeet me Moskou mooi

Pleinen, lanen, bruggen.

Binnenkort zal er scheiding tussen ons zijn,

De bel gaat - tot ziens!

Achter de bergen, bossen, velden

Herinner me tenminste in een lied.

Refrein.

Radiogolven komen 's nachts aanstormen

Van Moskou door vorst en rook.

De stem van het verre Moskou lijkt mij

Het zal je verre stem zijn.

Maar ik weet dat we elkaar snel zullen ontmoeten

En dan, lieverd, samen,

In de uitgestrekte vlaktes van Moskou

We zingen dit lied nog een keer.

Refrein:

En welke kant ik ook op ga,

Op welk gras ik ook loop,

Ik zal nooit een vriend vergeten

Als je vrienden met hem hebt gemaakt in Moskou.

En wanneer onze tanks haasten

Jij en ik zullen ten strijde trekken

Daarom hebben we ons geluk gevonden

Om het gewoon aan de vijand te geven?)