Краденое счастье - Нико Неман

Две случайных тени на пустой стене,

Два погасших солнца в разноцветном сне.

И всю ночь бордо оттенка губ твоих,

Пьём с тобой мы на двоих.

Лунный свет, бокал пролился и погас.

Обними, как в первый и в последний раз.

Эту ночь с тобой вдвоём крали мы,

Взяли у судьбы взаймы.

Припев:

Краденное счастье не согреет нас,

Душу рвёт на части взгляд усталых глаз.

Краденое счастье от людей ты спрячь,

Плачь и смейся… Смейся и плачь.

Новый путь рисует за окном рассвет,

И уже обратной нам дороги нет.

Без следа растают два кусочка льда,

И на дне одна вода.

Припев:

Краденное счастье не согреет нас,

Душу рвёт на части взгляд усталых глаз.

Краденое счастье от людей ты спрячь,

Плачь и смейся… Смейся и плачь.

Краденное счастье не согреет нас,

Душу рвёт на части взгляд усталых глаз.

Краденое счастье от людей ты спрячь,

Плачь и смейся… Смейся и плачь.

Смейся и плачь.

Смейся и плачь.

Twee willekeurige schaduwen op een lege muur

Twee gedoofde zonnen in een kleurrijke droom.

En de hele nacht bordeauxrode schaduw van je lippen,

We drinken met jullie voor twee.

Maanlicht, het glas morste en ging uit.

Knuffel zoals de eerste en laatste keer.

We hebben deze nacht samen met jou gestolen,

Geleend van het lot.

Refrein:

Gestolen geluk zal ons niet verwarmen,

De ziel wordt verscheurd door de blik van vermoeide ogen.

Verberg gestolen geluk voor mensen,

Huil en lach... Lach en huil.

Een nieuw pad trekt de dageraad buiten het raam,

En voor ons is er geen weg meer terug.

Twee stukken ijs smelten spoorloos,

En er is alleen water op de bodem.

Refrein:

Gestolen geluk zal ons niet verwarmen,

De ziel wordt verscheurd door de blik van vermoeide ogen.

Verberg gestolen geluk voor mensen,

Huil en lach... Lach en huil.

Gestolen geluk zal ons niet verwarmen,

De ziel wordt verscheurd door de blik van vermoeide ogen.

Verberg gestolen geluk voor mensen,

Huil en lach... Lach en huil.

Lach en huil.

Lach en huil.