I'm a Daemond - Nightfall

This eerie abode over there

Between the firs silent breethes

Is my palace, where I rest and lust

The emerald of the forest, an epoch making castle

This embossed signs on my sinuous arms

Shall be the encomium of my victorious acts

Balk as they stood at my ablaze hordes

I turned their ground into a mosaic of bloody thorns

I hold the sunbeams like the sky does the moral’s world

Like mother Earth the penis of father Ouranos

I shout to my creators, «I'm the lord»

And my voice becomes one with the astral vault

In this brimstone dale

Where adders etch the skinland deep, yet sweet

I’ll crow over my success once more, aye, aye

High in the crescent moon’s flourished kingdom never cave in

Those I quoth, those I have done

Deze griezelige verblijfplaats daar

Tussen de sparren stille breethes

Is mijn paleis, waar ik rust en lust?

De smaragd van het bos, een historisch kasteel

Dit reliëftekens op mijn bochtige armen

Zal de eer zijn van mijn zegevierende daden

Balk als ze stonden op mijn in vuur en vlam hordes

Ik veranderde hun grond in een mozaïek van bloedige doornen

Ik houd de zonnestralen vast zoals de lucht de wereld van de moraal doet

Zoals moeder Aarde de penis van vader Ouranos

Ik schreeuw naar mijn makers: "Ik ben de heer"

En mijn stem wordt één met het astrale gewelf

In dit zwaveldal

Waar adders het skinland diep en toch zoet etsen

Ik zal nog een keer over mijn succes kraaien, aye, aye

Hoog in het bloeiende koninkrijk van de wassende maan zakt nooit in

Die ik citeer, die ik heb gedaan