Enormous / The Anthem of Death - Nightfall

Enter its kingdom…

Fear is conquering my body, touch my hand

My soul of sorrow is blessed

Cry now for holyness, my flesh turns into dust

Lying the cold axe upon my naked chest

Fearful eyes staring to nowhere…

I feel the rainfall that breaks the silence

Paucity, paucity of love, enlight, see the

Propensity of my ego to the hands of black

Lord, within anon I fly, seeing… yarn

Crock, I’m falling in, sacrament, I

Drink the conium from the altar

Falling into the fields of silence…

Concede with fear, the burning swan

Song, in a sea of tears

My ancestor ones, ever lost, I find

Nonentity the nostrum, nonsectarian

Failing from the enormously cataract…

Into the lake of fire…

Welcome to the lake, the forest of your

Dreams, the place of the Nil

Burn, I’m lost into the silence of the

Lustrate, my arms are useless and eyes create

Pictures of my conscious, as my soul turns

Inside out

What a bless, what a blaster the experience of

Pain… to feel inside

The war, the battle, the flesh

Which has gone rapped

Soul remains…

Rotting flesh and hopes a step

Beyond the threshold of the everlasting temple…

I cry now for holyness, my flesh

Turns into dust

Lying the cold axe upon my naked chest

Sear, I conquer my fear, I love it

… Yell

I’m an angel in gold and take my

Share, eternal’s pie

Let my soul fly in memory…

Cry for the deadly inner flash I

Had before

As I creature of the dark, blind

Useless mortal sense

As I died I left, I throw my

Breath and flesh

Betreed zijn koninkrijk...

Angst verovert mijn lichaam, raak mijn hand aan

Mijn ziel van verdriet is gezegend

Huil nu om heiligheid, mijn vlees verandert in stof

De koude bijl op mijn blote borst liggen

Angstige ogen staren naar nergens...

Ik voel de regen die de stilte verbreekt

Gebrek, gebrek aan liefde, verlichting, zie de

Neiging van mijn ego naar de handen van zwart

Heer, binnen een dag vlieg ik, ziend... garen

Crock, ik val in, sacrament, ik

Drink de conium van het altaar

Vallen in de velden van stilte...

Geef toe met angst, de brandende zwaan

Lied, in een zee van tranen

Mijn voorouders, ooit verloren, vind ik

Nonentity the nostrum, niet-sektarisch

Gefaald door de enorme cataract…

In de poel van vuur...

Welkom bij het meer, het bos van je

Dromen, de plaats van de Nil

Burn, ik ben verloren in de stilte van de

Lustrate, mijn armen zijn nutteloos en ogen creëren

Foto's van mijn bewustzijn, terwijl mijn ziel draait

Binnenstebuiten

Wat een zegen, wat een geweldige ervaring van

Pijn... om van binnen te voelen

De oorlog, de strijd, het vlees

Die is rap gegaan

Ziel blijft…

Rottend vlees en hoopt op een stap

Voorbij de drempel van de eeuwige tempel...

Ik huil nu om heiligheid, mijn vlees

Verandert in stof

De koude bijl op mijn blote borst liggen

Sear, ik overwin mijn angst, ik vind het geweldig

… Gillen

Ik ben een engel in goud en neem mijn

Delen, eeuwige taart

Laat mijn ziel in het geheugen vliegen...

Huil om de dodelijke innerlijke flits I

eerder gehad

Als een schepsel van het donker, blind

Nutteloos sterfelijk verstand

Toen ik stierf, ging ik weg, ik gooi mijn

Adem en vlees