Но нельзя - New Sylveon

И мы давно бы захлебнулись с тобой

В соплях, цвета что в пейнте четвертый, нижний ряд

Цвета что нас провожает весь закат

Что поглатил бы давно, но нельзя

Но нельзя, нам оставаться с тобой

И не вернуться обратно, блять, домой

И где-то в темном лесу, где больше труб, чем деревьев

Вместе бегать от страха, ведь страх повседневен

En we zouden al lang met je gestikt zijn

In snot, de kleuren die in de verf staan ​​vierde, onderste rij

De kleuren die ons de hele zonsondergang begeleiden

Wat ik lang zou hebben geslikt, maar ik kan het niet

Maar we kunnen niet, we blijven bij je

En ga verdomme niet terug naar huis

En ergens in een donker bos waar meer pijpen dan bomen zijn

Samen weglopen voor angst, want angst is alledaags