Ожог - Невидь

Чередою бликов проносились мимо

Огненные стрелы, знаки рун чертя.

В дальние пределы, тайные уделы,

Ярым опереньем виднокрай коптя!

Жгли морозный воздух,

Свистом лес будили,

Наносили жаром на снега ожог!

По дверям стучали, по полям ходили,

Выжигали тропы, где пройдётся Бог!

Горячий снег, ожог когтистой лапой!

Следы на сердце залижет лунный блик.

Плывет по руслу, одна и без охраны

Седая полночь, глотая страха крик!

Жгли морозный воздух,

Свистом лес будили,

Наносили жаром на снега ожог!

По дверям стучали, по полям ходили,

Выжигали тропы, где пройдётся Бог!

Лютовали яро, небокрай пугали,

Радостью без меры накормили нас!

Весело смеялись, высоко летали,

Ждали, когда Боги пойдут с нами в пляс!

Весной раздольной, в звериных свадьбах

Гуляет юный, ярый Огнебог!

Танцуют ветры, смеются до упаду

Ночные ведьмы, содрав с зимы полог!

Жгли морозный воздух,

Свистом лес будили,

Наносили жаром на снега ожог!

По дверям стучали, по полям ходили,

Выжигали тропы, где пройдётся Бог!

При копировании текста песни Невидь — Ожог обратная ссылка на эту страницу

обязательна

Een reeks schitteringen veegde voorbij

Vurige pijlen, tekenen van runentekening.

Naar de verre uithoeken, geheime lotsbestemmingen,

Met een helder verenkleed zie je de rand van de rook!

De ijzige lucht verbranden

Het bos werd wakker met een fluitje,

Ze verbrandden de sneeuw met hitte!

Ze klopten op deuren, liepen door de velden,

Ze verbrandden de paden waar God zou lopen!

Hete sneeuw, klauwende pootbrand!

Sporen op het hart zullen worden afgelikt door de schittering van de maan.

Drijft langs het kanaal, alleen en zonder bescherming

Grijsharige middernacht, een kreet van angst inslikkend!

De ijzige lucht verbranden

Het bos werd wakker met een fluitje,

Ze verbrandden de sneeuw met hitte!

Ze klopten op deuren, liepen door de velden,

Ze verbrandden de paden waar God zou lopen!

Ze raasden hevig, maakten de lucht bang,

Vreugde zonder mate voedde ons!

Ze lachten vrolijk, vlogen hoog,

We wachtten tot de goden met ons zouden dansen!

In de open lente, op bruiloften van dieren

De jonge, vurige Firebog loopt!

Winden dansen, lachen tot je erbij neervalt

Nachtheksen, die het bladerdak van de winter afscheuren!

De ijzige lucht verbranden

Het bos werd wakker met een fluitje,

Ze verbrandden de sneeuw met hitte!

Ze klopten op deuren, liepen door de velden,

Ze verbrandden de paden waar God zou lopen!

Bij het kopiëren van de tekst van het nummer Nevid - Ozhog teruglink naar deze pagina

verplicht