Реюнион - Never-Opened-Doors

Не называй других причин своих ошибок жизни.

В твоих руках открытый мир, не позволяй себе стать лишним.

В открытой ране будет соль, но в сердце свет и пламя.

Вся жизнь проходит через боль, границы между нами.

Теряешь раз за разом шанс, не сосчитать попыток.

И твой карман пустых надежд весь до краёв набитый.

Судьба смеётся нам в лицо, но терпеливо учит ждать.

Крути фортуны колесо, нам больше нечего терять.

Дыши!

Вставай!

Открой глаза!

Я без тебя не доведу

Свою мечту до берега.

Ты упадёшь я упаду.

Судьба измученного пса меня сжирает изнутри,

Но я уверен до конца мы донесём огонь в груди.

Запинаясь о камни, я иду.

Время дышит мне в спину.

Завяжу раны тканью, я найду в себе силы.

Дыши!

Вставай!

Открой глаза!

Я без тебя не доведу

Свою мечту до берега.

Ты упадёшь я упаду.

Судьба измученного пса меня сжирает изнутри,

Но я уверен до конца мы донесём огонь в груди.

Noem geen andere redenen voor je fouten in het leven.

Een open wereld ligt in jouw handen, laat je niet overbodig worden.

Er zal zout in een open wond zijn, maar licht en vuur in het hart.

Al het leven gaat door pijn, de grenzen tussen ons.

Je verliest keer op keer een kans, tel de pogingen niet mee.

En je zak met lege hoop is tot de rand gevuld.

Het lot lacht ons in het gezicht, maar leert ons geduldig te wachten.

Draai aan het rad van fortuin, we hebben niets meer te verliezen.

Ademen!

Sta op!

Open je ogen!

Ik red het niet zonder jou

Uw droom naar de kust.

Jij valt, ik val.

Het lot van de uitgeputte hond eet me van binnenuit op,

Maar ik ben er zeker van dat we tot het einde het vuur in de kist zullen dragen.

Struikelend over de stenen loop ik.

De tijd ademt op mijn rug.

Ik zal de wonden verbinden met een doek, ik zal kracht vinden in mezelf.

Ademen!

Sta op!

Open je ogen!

Ik red het niet zonder jou

Uw droom naar de kust.

Jij valt, ik val.

Het lot van de uitgeputte hond eet me van binnenuit op,

Maar ik ben er zeker van dat we tot het einde het vuur in de kist zullen dragen.