Highways to Nowhere - Neonfly

New flesh arise, so synchronised

Their bodies spasm to the score

Evangelise their weakened minds

I leave them hungry for more…

I medicate, obliterate

And leave you drowning in my wake

Your last mistake, you can’t escape

My stranglehold on you

Wasted dreams

Stigmata burning me

Bleeding hearts just don’t beat

The Madness

Screaming with laughter

On Highways to Nowhere

Desensitised and ostracised

The hunted stalking the hunter

I paralyse, I neutralise

You’ll wear a new Mark of Cain

Eradicate the human trait

That separates the Simian

I’ll desecrate, eliminate

The good that’s left in you

Wasted dreams

Stigmata burning me

Bleeding hearts just don’t beat

The Madness

Screaming with laughter

On Highways to Nowhere

Young and free

The crowd is your natural enemy

So keen to stamp your identity

An individual heresy

You’re nothing out of the ordinary

Just like me…

No strength survives this genocide

Of mind and muscle in decay

Self satisfied and pacified

You watch your life slip away

You mutilate, self flagellate

A standard bearer for the plague

A life undone, somebody’s son

Blue-black insanity

Wasted dreams

Stigmata burning me

Bleeding hearts just don’t beat

The Madness

Screaming with laughter

On Highways that’s lead to Nowhere

Nieuw vlees ontstaat, dus gesynchroniseerd

Hun lichamen verkrampen tot de score

Evangeliseer hun verzwakte geest

Ik laat ze hongerig naar meer...

Ik medicijn, vernietig

En laat je verdrinken in mijn kielzog

Je laatste fout, je kunt niet ontsnappen

Mijn wurggreep op jou

Verspilde dromen

Stigmata die me branden

Bloedende harten kloppen niet

De gekheid

Schreeuwend van het lachen

Op snelwegen naar nergens

Ongevoelig gemaakt en verbannen

De gejaagde die de jager besluipt

ik verlam, ik neutraliseer

Je zult een nieuw teken van Kaïn dragen

De menselijke eigenschap uitroeien

Dat scheidt de Simian

Ik zal ontheiligen, elimineren

Het goede dat nog in je zit

Verspilde dromen

Stigmata die me branden

Bloedende harten kloppen niet

De gekheid

Schreeuwend van het lachen

Op snelwegen naar nergens

Jong en vrij

De menigte is je natuurlijke vijand

Zo graag uw identiteit afstempelen

Een individuele ketterij

Je bent niets bijzonders

Net zoals mij…

Geen kracht overleeft deze genocide

Van geest en spieren in verval

Zelf tevreden en gepacificeerd

Je ziet je leven wegglippen

Jij verminkt, zelf flagellat

Een standaarddrager voor de pest

Een ongedaan gemaakt leven, iemands zoon

Blauw-zwarte waanzin

Verspilde dromen

Stigmata die me branden

Bloedende harten kloppen niet

De gekheid

Schreeuwend van het lachen

Op snelwegen die naar nergens leiden