Ричард - Немного нервно

Она пишет вам в поход

О том, как холодна весна,

О том, как пламя от костров

Не греет её рук и вниз по Темзе – мор.

А вверх – сестра его война

Сидит на берегу.

Она хотела бы узнать:

Жива ли ваша честь, полна ли ваша грусть.

Это то счастье, что вы украли,

Вы были праведны, но не правы,

В её окнах ночью горит свет,

Но нет ответа.

Эти долгие годы и своды правил,

Королева царствует, но не правит,

Королева сходит с ума медленно,

Незаметно.

Она просит вас простить

Её за столь неровный слог,

Её за этот нервный жест – вот прядь ее волос,

Как чистый яд в стреле.

Она так хочет получить

Ответ хотя бы на одно:

Вернёт ли вас господь домой,

Идёт ли дождь весной в святой земле.

Это то счастье, что вы украли,

Вы были праведны, но не правы,

В её окнах ночью горит свет,

Но нет ответа.

Эти долгие годы и своды правил,

Королева царствует, но не правит,

Королева сходит с ума медленно,

Незаметно.

Ze schrijft je tijdens een wandeling

Hoe koud is de lente

Over hoe de vlammen van de vuren

Verwarmt haar handen en langs de Theems niet - pestilentie.

En omhoog - zijn zus is oorlog

Zit op het strand.

Ze wil graag weten:

Is uw eer levend, is uw verdriet vol.

Dit is het geluk dat je hebt gestolen

Je had gelijk maar ongelijk

In haar ramen brandt het licht 's nachts,

Maar er is geen antwoord.

Deze lange jaren en gedragscodes

De koningin regeert maar regeert niet

De koningin wordt langzaam gek

Onmerkbaar.

Ze vraagt ​​je om te vergeven

Haar voor zo'n ongelijke lettergreep,

Haar voor dit nerveuze gebaar - hier is een lok van haar haar,

Als puur gif in een pijl.

Ze wil zo graag krijgen

Antwoord op minimaal één:

Zal de Heer je naar huis brengen?

Regent het in de lente in het heilige land.

Dit is het geluk dat je hebt gestolen

Je had gelijk maar ongelijk

In haar ramen brandt het licht 's nachts,

Maar er is geen antwoord.

Deze lange jaren en gedragscodes

De koningin regeert maar regeert niet

De koningin wordt langzaam gek

Onmerkbaar.