Полный п**дец - Нейро Дюбель

По земле пространственно радуга размазата,

Все, что надо, спрятата, все, что есть — естественно,

Но в Красной Книге холодно, на дверях бессилие,

Раскланяться б и вырезать ножичком фамилию.

Припев:

И вот таким вот образом раскололося корыто,

И вот таким вот способом я сделался счастливым.

Время распрощаться, время распрощаться

Время распрощаться вот таким вот образом…

Грачи да гуси по ветру — все в дороге к солнышку,

К долине безобразия, короне вино-водочной.

На рыле пух щекочется, но тем дороже ценится,

Коровы все отелятся, заплачут и преставятся.

Припев.

Друзья старались матерно, по жизни недоделаты,

По жизни незашитые, развешаны, пропитаны

Желанием упрятаться под кожу вместе с радостью

И сахарною булочкой, она, наверно, сбудется…

Припев.

Ruimtelijk is de regenboog uitgesmeerd over de aarde,

Alles wat nodig is, is verborgen, alles wat is is natuurlijk,

Maar het is koud in het Rode Boek, onmacht op de deuren,

Buig en knip de achternaam uit met een mes.

Refrein:

En zo spleet de trog,

En zo werd ik gelukkig.

Tijd om afscheid te nemen, tijd om afscheid te nemen

Tijd om zo afscheid te nemen...

Roeken en ganzen in de wind - alles is op weg naar de zon,

Naar de vallei van schande, de kroon van wijn en wodka.

Op de snuit kriebelt de pluis, maar hoe meer het wordt gewaardeerd,

De koeien zullen allemaal kalven, huilen en sterven.

Refrein.

Vrienden probeerden obsceen, onvoltooid in het leven,

Door het leven ongenaaid, opgehangen, geïmpregneerd

Het verlangen om je samen met vreugde onder de huid te verstoppen

En een suikerbroodje, het zal waarschijnlijk uitkomen...

Refrein.