The Old Homestead - Neil Young

Up and down the old homestead

The naked rider gallops

through his head

And although the moon isn’t full

He still feels the pull.

Out on the floor

where the cowboys dance

Approaching slowly at a glance

Here comes the shadow of his stance

The reins are fallin'

from his hands.

Why do you ride that crazy horse?

Inquires the shadow

with little remorse

Just then a priest

comes down the stairs

With a sack of dreams

and old nightmares.

Who are you, the rider says

You dress in black

but you talk like a Fed

You spout ideas

from books that you read

Don’t you care about

this guy’s head?

Just then the sound

of hoofbeats was heard

And the sky was darkened

by a prehistoric bird

Who flew between

the unfulfilled moon

And the naked rider,

to a telephone booth.

We’ll call the moon

and see what’s up

I’ve got some change

in this little tin cup

We’ll say that

the shadow is growin' dim

And we need some light

to get back to him

Just one call should do it all

I’ll carve this number on the wall

With my beak.

Flying feathers were all around

The air was filled

with a ringing sound.

Two more birds,

the second and the third

Came down from the sky

to deliver the word.

Where have you been,

they said to the first

Get back to the clouds,

we’re dying of thirst

There’s not enough time

to make that call

Let’s ditch this rider,

shadow and all.

The sky was filled

with the beautiful birds

Still on the ground

some crying was heard

With his dime in his hand

and his hand on the dial

His ears were sweating

as he forced a smile.

Hoofbeats beating across the range

He rode through the night

with his cup of change

Tired and beaten

he fell into slumber

But up in the sky

they still had his number.

Up and down the old homestead

The naked rider gallops

through his head

And although the moon isn’t full

He still feels the pull,

Still feels the pull.

Op en neer de oude woning

De naakte ruiter galoppeert

door zijn hoofd

En hoewel de maan niet vol is

Hij voelt nog steeds de aantrekkingskracht.

Op de vloer

waar de cowboys dansen

In één oogopslag langzaam naderen

Hier komt de schaduw van zijn houding

De teugels vallen

uit zijn handen.

Waarom rijd je op dat gekke paard?

vraagt ​​de schaduw

met weinig spijt

Net toen een priester

komt de trap af

Met een zak dromen

en oude nachtmerries.

Wie ben jij, zegt de ruiter

Je kleedt je in het zwart

maar je praat als een Fed

Je spuugt ideeën uit

uit boeken die je leest

Maakt het je niet uit?

het hoofd van deze man?

Net toen het geluid

van hoefslagen werd gehoord

En de lucht was verduisterd

door een prehistorische vogel

Wie vloog er tussen?

de onvervulde maan

En de naakte ruiter,

naar een telefooncel.

We noemen de maan

en kijk wat er aan de hand is

Ik heb wat kleingeld

in dit kleine tinnen kopje

We zullen zeggen dat

de schaduw wordt vager

En we hebben wat licht nodig

om terug te komen op hem

Slechts één telefoontje zou het allemaal moeten doen

Ik zal dit nummer op de muur kerven

Met mijn snavel.

Vliegende veren waren overal

De lucht was gevuld

met een rinkelend geluid.

Nog twee vogels

de tweede en de derde

Kwam uit de lucht

om het woord te bezorgen.

Waar ben je geweest,

zeiden ze tegen de eerste

Ga terug naar de wolken,

we gaan dood van de dorst

Er is niet genoeg tijd

om te bellen

Laten we deze rijder dumpen,

schaduw en al.

De lucht was gevuld

met de prachtige vogels

Nog steeds op de grond

er werd wat gehuil gehoord

Met zijn dubbeltje in zijn hand

en zijn hand op de wijzerplaat

Zijn oren zweetten

terwijl hij een glimlach dwong.

Hoefslagen slaan over het hele bereik

Hij reed door de nacht

met zijn beker met wisselgeld

Moe en verslagen

hij viel in slaap

Maar in de lucht

ze hadden zijn nummer nog.

Op en neer de oude woning

De naakte ruiter galoppeert

door zijn hoofd

En hoewel de maan niet vol is

Hij voelt nog steeds de aantrekkingskracht,

Voelt nog steeds de aantrekkingskracht.