Forever - Neil Young, Promise Of The Real

Earth is like a church without a preacher

The people have to pray for themselves

Animals and birds cannot help them

Trees and plants have nothing new to say

Planets are just bumbles, floating carelessly

Streets lined up with boxes, so it seems

Lined up there forever by their buildings

Standing in the way of children’s dreams

So I made my way down this highway

Stopping now to rest and then to eat

Trying not to damage that that’s in my way

Lookin' for a way to be complete

That’s how it ends in the beginning

That’s how I plan to say goodbye

Leavin' bells just as they were ringing

I’m not trying to make something die

My friend Al got the message

Sent it down that street with the boxes on

Lined up there forever, filled with thinkers

Working on solutions here and gone

I really want to make a difference

Trying now to help him with the work

Originating in the heart of something

Worth keeping in the soul when it gets hurt

As we keep on building roads of boxes

To think inside of what we will

With increasing distance from the foxes

From the wolves and whip-poor-wills

And from the crows

And all the sea creatures

Mermaids and the galleons of war

Crossing over onto waves of fortunes

To finally crash upon the shore

Upon the shore

Upon the shore

On the shore

On the shore

On the shore

Rescued there by primitive tribesman

Living in round triangles forevermore

Never ever in a straight line

And always on the road to Heaven’s door

Will the clouds and the rains come in torrents

And will the winds blow forever

On the shore

Over the dry land between the castles

Or the herds of horses grazing on the clover

Earth is like a church without a preacher

Without a preacher

Earth is like a church without a preacher

Without a preacher

Earth is like a church

Earth is like a church

Earth is like a church

De aarde is als een kerk zonder prediker

De mensen moeten voor zichzelf bidden

Dieren en vogels kunnen ze niet helpen

Bomen en planten hebben niets nieuws te vertellen

Planeten zijn maar bommels, die achteloos rondzweven

Straten met dozen, dus het lijkt erop

Voor altijd in de rij bij hun gebouwen

De dromen van kinderen in de weg staan

Dus ik ben deze snelweg afgegaan

Nu stoppen om te rusten en dan te eten

Proberen niet te beschadigen dat dat in de weg zit

Op zoek naar een manier om compleet te zijn

Zo eindigt het in het begin

Zo wil ik afscheid nemen

Bellen laten zoals ze rinkelden

Ik probeer niet iets te laten sterven

Mijn vriend Al heeft het bericht ontvangen

Heb het die straat ingestuurd met de dozen aan

Voor altijd in de rij, vol met denkers

Hier aan oplossingen werken en weg zijn

Ik wil echt een verschil maken

Probeer hem nu te helpen met het werk

Ontstaan ​​in het hart van iets

De moeite waard om in de ziel te bewaren als het pijn doet

Terwijl we wegen van dozen blijven bouwen

Om binnenin te denken wat we zullen doen

Met toenemende afstand tot de vossen

Van de wolven en zweeparmen

En van de kraaien

En alle zeedieren

Zeemeerminnen en de galjoenen van de oorlog

Oversteken op golven van fortuinen

Om eindelijk neer te storten op de kust

op de kust

op de kust

Op het strand

Op het strand

Op het strand

Daar gered door een primitief stamlid

Voor altijd in ronde driehoeken leven

Nooit ooit in een rechte lijn

En altijd op weg naar de deur van de hemel

Zullen de wolken en de regen in stromen komen

En zullen de winden voor altijd waaien?

Op het strand

Over het droge tussen de kastelen

Of de kuddes paarden die op de klaver grazen

De aarde is als een kerk zonder prediker

Zonder een prediker

De aarde is als een kerk zonder prediker

Zonder een prediker

De aarde is als een kerk

De aarde is als een kerk

De aarde is als een kerk