Goin' Home - Neil Young

On the hill where Custer was,

Making his last stand,

With the Indians all around,

And his gun in his hand.

Such a wind was blowing that day,

Through the battleground,

I could feel it in my hair,

As I turned towards downtown.

Weaving through the buildings,

Cutting though the streets,

Slicing through the culture,

Piling on the weeks.

Going home, I’m going home.

Going home, I’m going home.

Going home.

Dropping in on you my friend,

Is just like old times,

Said the fool who signed the paper,

To assorted slimes.

It’s hard to get blood from a stone

But for you I’ll give it a try,

To provide your accomodations,

And leave you satisfied.

You’d think it was easy,

To give your life away,

To not have to live up to,

The promises you made.

Going home, I’m going home.

Going home, I’m going home.

Going home.

Elusively she cut the phone,

Moved from cell to cell,

Really looking remarkable,

And obviously doing well.

She made a turn on a wooden bridge,

Into the battleground,

With a thousand warriors on the ridge,

She tried to turn her radio down.

Battle drums were pounding,

All around her car,

She saw her clothes were changing,

Into sky and stars.

Going home, I’m going home.

Going home, I’m going home.

Going home, I’m going home.

Going home, I’m going home.

Going home.

Op de heuvel waar Custer was,

Zijn laatste standpunt innemend,

Met de Indianen rondom,

En zijn pistool in zijn hand.

Er waaide zo'n wind die dag,

Door het slagveld,

Ik voelde het in mijn haar,

Toen ik me omdraaide naar het centrum.

Weven door de gebouwen,

Snijden door de straten,

Snijden door de cultuur,

Stapelen op de weken.

Naar huis, ik ga naar huis.

Naar huis, ik ga naar huis.

Naar huis gaan.

Ik kom bij je langs, mijn vriend,

Is net als vroeger,

Zei de dwaas die het papier ondertekende,

Naar verschillende soorten slijm.

Het is moeilijk om bloed uit een steen te halen

Maar voor jou zal ik het proberen,

Om uw accommodatie aan te bieden,

En laat je tevreden achter.

Je zou denken dat het gemakkelijk was,

Om je leven weg te geven,

Om niet te hoeven waarmaken,

De beloften die je hebt gedaan.

Naar huis, ik ga naar huis.

Naar huis, ik ga naar huis.

Naar huis gaan.

Ongrijpbaar sneed ze de telefoon af,

Verplaatst van cel naar cel,

Ziet er echt opmerkelijk uit,

En het gaat duidelijk goed.

Ze maakte een bocht op een houten brug,

In het slagveld,

Met duizend krijgers op de bergkam,

Ze probeerde haar radio zachter te zetten.

Battle drums bonsden,

Rondom haar auto,

Ze zag dat haar kleren aan het veranderen waren,

In de lucht en de sterren.

Naar huis, ik ga naar huis.

Naar huis, ik ga naar huis.

Naar huis, ik ga naar huis.

Naar huis, ik ga naar huis.

Naar huis gaan.