Madelaine - Nazareth

Standing, watching a pale blue moon

Rising slowly in the winter sky

Waiting, hoping she’ll be home soon

And I won’t ask her where or why

As the evening shadows fall

Madelaine, Madelaine

I can hear the night wind call

Call her name, Madelaine

Turning slowly I hear her call

Echo softly through the silver pines

Walking home the first snowflake falls

Still she’s always on my mind

As the evening shadows fall

Madelaine, Madelaine

I can hear the night wind call

Call her name, Madelaine

Staande, kijkend naar een lichtblauwe maan

Langzaam oprijzend aan de winterse hemel

Wachten, hopend dat ze snel thuis is

En ik zal haar niet vragen waar of waarom

Als de avondschaduwen vallen

Madelaine, Madelaine

Ik kan de nachtwind horen roepen

Noem haar naam, Madelaine

Langzaam draaiend hoor ik haar roepen

Echo zachtjes door de zilveren dennen

Op weg naar huis valt de eerste sneeuwvlok

Toch is ze altijd in mijn gedachten

Als de avondschaduwen vallen

Madelaine, Madelaine

Ik kan de nachtwind horen roepen

Noem haar naam, Madelaine