Мы шагнем на край земли - Наталья Валевская

Сердце пополам, слезы по щекам

Ангел белый, два крыла, шепчет мне: «Любовь прошла».

Снегом упаду, счастье в высоту

Делим снова на двоих поцелуи с губ твоих.

Нет, это твой ответ, близится рассвет бликами витрин зеркальных.

Припев:

Мы шагнем на край земли, где с тобой свою любовь спасли

Ночь тайком с ресниц смахни, растворись во мне талым снегом,

Как тогда «Люблю» шепни.

В городе большом мысли не о том

В книге судеб сто страниц, там летали стаи птиц.

Светом в зеркалах, там в чужих мирах

Может, встретимся с тобой в этой гонке неземной.

Нет, это твой ответ, близится рассвет бликами витрин зеркальных.

Припев:

Мы шагнем на край земли, где с тобой свою любовь спасли

Ночь тайком с ресниц смахни, растворись во мне талым снегом,

Как тогда «Люблю» шепни.

Мы шагнем на край земли, где с тобой свою любовь спасли

Ночь тайком с ресниц смахни, растворись во мне талым снегом,

Как тогда «Люблю» шепни.

Hart doormidden, tranen op de wangen

Witte engel, twee vleugels, fluistert tegen me: "De liefde is weg."

Sneeuwval, geluk in de hoogte

We verdelen opnieuw in twee kussen van je lippen.

Nee, dit is uw antwoord, de dageraad nadert met de schittering van gespiegelde etalages.

Refrein:

We zullen naar de uiteinden van de aarde stappen, waar we onze liefde met jou hebben gered

Veeg de nacht heimelijk van je wimpers, los in mij op met gesmolten sneeuw,

Hoe dan "Ik hou van" fluisteren.

In een grote stad gaan de gedachten daar niet over

Er zijn honderd pagina's in het boek van het lot, zwermen vogels vlogen daarheen.

Licht in de spiegels, daar in andere werelden

Misschien ontmoeten we je in deze onaardse race.

Nee, dit is uw antwoord, de dageraad nadert met de schittering van gespiegelde etalages.

Refrein:

We zullen naar de uiteinden van de aarde stappen, waar we onze liefde met jou hebben gered

Veeg de nacht heimelijk van je wimpers, los in mij op met gesmolten sneeuw,

Hoe dan "Ik hou van" fluisteren.

We zullen naar de uiteinden van de aarde stappen, waar we onze liefde met jou hebben gered

Veeg de nacht heimelijk van je wimpers, los in mij op met gesmolten sneeuw,

Hoe dan "Ik hou van" fluisteren.