Ballata triste - Nada

Era una giornata

Nata per andare

Come sempre a lavorare

Ma poi una parola tira l’altra e la storia

Si macchia di qualcosa che era da venire

E una parola tira l’altra e diventan pietre

Che saltano sui muri e si mettono di traverso

E' così che comincia la discussione

La discussione precipita in un disastro

E il tavolo vola e poi si rompe un piatto

Lei grida e i denti mordono i santi

Il sangue corre alla testa non si può fermare

I figli sono a scuola, nessuno può sentire

Che amore che amore finito così

Tra le pareti di una stanza e una miseria prepotente

Amore che amore finito così

Tra una spinta una caduta un pugno e una ferita

Le ore le ore le ore senza parlare

Nessuno la va a cercare che cosa succede

Le ore le ore che passano nel dolore

Nessuno che va a cercare nessuno che va a vedere

Lei l’han trovata con una mano sulla porta e una sul cuore

Sul cuore che si è spaccato quando l’ha colpita

Perché

Nessuno

L’ha fermato

Het was een dag

Geboren om te gaan

Zoals altijd aan het werk

Maar dan leidt het ene woord tot het andere en geschiedenis

Het bevlekt zichzelf met iets dat zou komen

En het ene woord leidt tot het andere en het worden stenen

Die op de muren springen en zijwaarts staan

Zo begint de discussie

De discussie loopt uit op een ramp

En de tafel vliegt en dan breekt er een bord

Ze schreeuwt en haar tanden bijten de heiligen

Het bloed stroomt naar het hoofd is niet te stoppen

De kinderen zijn op school, niemand kan het horen

Wat een liefde, wat een liefde die zo eindigde

Tussen de muren van een kamer en overweldigende armoede

Liefde, wat een liefde is zo geëindigd

Tussen een duw, een val, een stoot en een wond

De uren de uren de uren zonder te spreken

Niemand gaat op zoek naar wat er gebeurt

De uren de uren die verstrijken met pijn

Niemand die gaat kijken voor iemand die gaat kijken

Ze vond haar met één hand op de deur en één op haar hart

Op het hart dat spleet toen het haar trof

Omdat

Niemand

Het hield hem tegen