Отражение - На краю снов

Однажды среди ночи

Проснусь я неожиданно

В какой-то невесомости,

И странном настроении.

И стоя перед зеркалом

Случайно обнаружу, что

Не вижу в этом зеркале

Мое отраженье

Мое отраженье

Мое отраженье

Мое отраженье.

И я стою у зеркала

И делаю кучу нелепых движений:

Улыбаюсь, кривляюсь и дергаюсь,

Чтоб его мне поймать.

Мимо стёкол, витрин,

Машин и зеркал

Прохожу я с большим напряжением.

Я пытаюсь, взглянув в них, увидеть

Мое отраженье

Мое отраженье

Мое отраженье,

Но нет отраженья.

Понимая, что поиски были напрасны,

Я решаю, что я — привиденье.

Проверяю решенья свои и догадки,

Начиная сквозь стены хожденье.

Я с размаху на стенку лечу,

И вот в глазах помутненье,

И уже люди в белых халатах

Глядят на меня,

Да с неодобреньем.

Люди в белых халатах

Ищут мой пульс,

Не находят,

И ангелы входят во вкус.

Люди зеркало близко

Подносят к губам.

Открываю глаза —

И случайно я там:

Всё в царапинах,

Трещинах и синяках —

дикий вопль издаю я на радостях —

Мое отраженье!

Мое отраженье!

Мое отраженье!

Мое отраженье!

Op een dag midden in de nacht

Ik word onverwacht wakker

In enige gewichtloosheid

En een vreemde stemming.

En voor de spiegel staan

Ontdek dat per ongeluk

Ik zie niet in deze spiegel

mijn reflectie

mijn reflectie

mijn reflectie

Mijn reflectie.

En ik sta voor de spiegel

En ik maak een heleboel belachelijke bewegingen:

Ik glimlach, ik grimas en trek,

Voor mij om hem te vangen.

Voorbij het glas, etalages,

Auto's en spiegels

Ik passeer met grote spanning.

Ik probeer, kijkend in hen, om te zien

mijn reflectie

mijn reflectie

Mijn reflectie

Maar er is geen reflectie.

Beseffend dat de zoektocht tevergeefs was,

Ik besluit dat ik een geest ben.

Ik controleer mijn beslissingen en gissingen,

Beginnend door de muren te lopen.

Ik vlieg op de muur met een schommel,

En er is troebelheid in de ogen,

En nu al mensen in witte jassen

Ze kijken naar mij

Ja, met afkeuring.

Mensen in witte jassen

Op zoek naar mijn pols

Ze vinden niet

En de engelen krijgen een voorproefje.

mensen spiegelen dichtbij

Ze brengen het naar de lippen.

ik open mijn ogen -

En toevallig ben ik daar:

Allemaal in krassen

Scheuren en kneuzingen -

Ik slaak een wilde kreet van vreugde -

Mijn reflectie!

Mijn reflectie!

Mijn reflectie!

Mijn reflectie!