A Saddened Sunset - My Shameful

Just another saddened day break, again

Where ever I lay my weary look

I see memories, memories of pain

In remembrance of this hell, I wake again

Do you see all of this, all this pain

Written on the wall, all of my agony I felt so long

A saddened sunset will not hide these

Memories, on the grave of my dignity

I feel not like a human no more

But a ghost I am, a shadow of past

I do not remember what it was like

To rejoice to feel the sun

For too long I have been here

Trapped inside this betrayer body

How would I like to end this

But my hand will not rise, to do the final deed

«from daybreak to sundown

I feel the same pain throbbing

Inside this wrethced body

The body that once I commanded»

«But now, all I ask for, is the end to come quickly»

Gewoon weer een verdrietige vakantiedag

Waar ik mijn vermoeide blik ook neerleg

Ik zie herinneringen, herinneringen aan pijn

Ter herinnering aan deze hel word ik weer wakker

Zie je dit alles, al deze pijn?

Geschreven op de muur, al mijn pijn die ik zo lang voelde

Een verdrietige zonsondergang verbergt deze niet

Herinneringen, op het graf van mijn waardigheid

Ik voel me geen mens meer

Maar een geest ben ik, een schaduw van het verleden

Ik weet niet meer hoe het was

Om je te verheugen om de zon te voelen

Ik ben hier al te lang

Gevangen in dit verraderlijk lichaam

Hoe wil ik dit beëindigen?

Maar mijn hand zal niet opstaan ​​om de laatste daad te doen

«van zonsopgang tot zonsondergang»

Ik voel dezelfde pijn kloppend

In dit ellendige lichaam

Het lichaam dat ik ooit beval»

«Maar nu, alles wat ik vraag, is dat het einde snel komt»