Deathknell - My Ruin

Faithful are the wounds when they’re from a friend

Harbinger of the end

Hour of redemption

Sitting here tonight in our earthly paradise

Thinking about all those who have come in and out of our life

Our beautiful house built of blood, sweat and rock

If only these walls could talk

Hold my hand, stretched to infinity and filled with memories

Walk with me down this dark hallway together in all that we have weathered

I can hear the bell ring somewhere in the distance

And deep within myself

I know that this too shall pass

I can hear the rain outside

The streets wet with regret

How easy it is to remember

How hard it is to forget

Old photographs are burned into ash

Let us toast the ghosts of our past

Come for me and comfort me in this moment of memories

In remembrance, these lovely bones of metaphors are the exquisite corpse of

friendship

I can hear the bell ring somewhere in the distance

And deep within myself

I know that this too shall pass

Let us remember this feeling as we sit in front of our home

For this house that we built, we built it alone

10 years strong with heart, soul and pride

They tried to kill us but we have survived

I can hear the bell ring somewhere in the distance

And deep within myself

I know that this too shall pass

I can hear the bell ring somewhere in the distance

And deep within myself

I know that this too shall pass

In the end, we will continue to do what we do

Without them

But never, me without you

Trouw zijn de wonden als ze van een vriend zijn

Voorbode van het einde

Uur van aflossing

Ik zit hier vanavond in ons aards paradijs

Denkend aan al degenen die in en uit ons leven zijn gekomen

Ons prachtige huis gebouwd van bloed, zweet en steen

Konden deze muren maar praten

Houd mijn hand vast, uitgestrekt tot in het oneindige en gevuld met herinneringen

Loop samen met me door deze donkere gang in alles wat we hebben doorstaan

Ik hoor de bel ergens in de verte gaan

En diep in mezelf

Ik weet dat ook dit voorbij zal gaan

Ik hoor de regen buiten

De straten nat van spijt

Hoe gemakkelijk het is om te onthouden

Hoe moeilijk is het om te vergeten

Oude foto's worden verbrand tot as

Laten we proosten op de geesten van ons verleden

Kom voor me en troost me op dit moment van herinneringen

Ter nagedachtenis zijn deze mooie botten van metaforen het prachtige lijk van

vriendschap

Ik hoor de bel ergens in de verte gaan

En diep in mezelf

Ik weet dat ook dit voorbij zal gaan

Laten we ons dit gevoel herinneren terwijl we voor ons huis zitten

Voor dit huis dat we hebben gebouwd, hebben we het alleen gebouwd

10 jaar sterk met hart, ziel en trots

Ze probeerden ons te vermoorden, maar we hebben het overleefd

Ik hoor de bel ergens in de verte gaan

En diep in mezelf

Ik weet dat ook dit voorbij zal gaan

Ik hoor de bel ergens in de verte gaan

En diep in mezelf

Ik weet dat ook dit voorbij zal gaan

Uiteindelijk blijven we doen wat we doen

Zonder hen

Maar nooit, ik zonder jou