Menetetty valtakunta - Mustan Kuun Lapset

Vanhan miehen

Pakkasherran

Valtakunta lumen ja jään

Hallittuaan erehtyi kerran

Talven portit raotti etelään

Valtiaaksi kevät tahtoi petollinen käärmeenkieli

Lämmön rinnassansa toi viekas kevätneidon mieli

Ei nähnyt vaaraa

Kuolemaansa Pakkasherra edessään

Joka antaisi kaiken

Eteläiset maansa valtakunnasta lumen ja jään

Nyt talvi taitaa kuolla

Kevät päästä niskan päälle

Halla kivet taskussansa vaeltaa järven jäälle

Lumo kauniin immen talven valtiaan sai kiihottumaan

Hylkäisi maailmansa jäämyrskyt pohjoisen

Kuninkaasta kuolevaksi kosketuksen tähden

Kuin nyljetty vailla lunta menetetty valtakunta

Vanha mies Pakkasherra

Ja kevään neito julma sydämestään

Kuristi tuon langenneen miehen

Valtakunnasta lumen ja jään

De oude man

De vorst

Koninkrijk van sneeuw en ijs

Hij maakte een fout toen hij de controle had

De winterpoorten gingen open naar het zuiden

De bedrieglijke slangentong wilde de meester van de lente zijn

De sluwe lente van de meid bracht warmte naar haar borst

Ik zag het gevaar niet

Voor zijn dood Frost Lord

Die alles zou geven

Zuidelijk land van het koninkrijk van sneeuw en ijs

Nu lijkt de winter te sterven

De lente komt over je nek

Vorststenen in zijn zak dwalen over het ijs van het meer

De betovering van de mooie imper winterliniaal maakte me opgewonden

De ijsstormen van de wereld in het noorden afgewezen

Van de koning tot de dood door aanraking

Als een gevild sneeuwvrij koninkrijk

Oude man Frost

En het lentemeisje is wreed vanuit haar hart

Wurgde die gevallen man

Uit het rijk van sneeuw en ijs