Fiore di vendetta - Museo Rosenbach

Marte è ormai trionfante

Soffia come un uragano

Gela il respiro dei campi

E i boschi fino alle radici

Di tutte le famiglie che erano il suo popolo

Di tutto quello che aveva la sua gente

A lei restano solo il fuoco e il sangue intorno

Il fuoco e il sangue dentro

Violenza di fratello, un odio senza fine

Totale come il silenzio calato sulla terra

Per tutti gli anni che il cuore

Avrebbe voluto per battere e amare

Sola, una donna di una stirpe negata

Alleva un pianto prigioniero alimentato dal pane

Avvelenato del nemico

Cresce in fretta il seme

Ma il frutto ancora non è maturo

E aspetta impaziente la stagione e il sole del destino

Lo schiavo ribelle non è pronto per la guerra

Deve soltanto temere l’orso che insidia le bestie

E masticare l’inganno e il cibo che lo ferisce

Cresce in fretta il seme

È un fiore di vendetta

Mars is nu zegevierend

Het waait als een orkaan

Bevriest de adem van de velden

En het bos tot aan de wortels

Van alle families die zijn volk waren

Van alles wat zijn volk had

Het enige wat ze nog heeft is het vuur en het bloed om haar heen

Het vuur en het bloed van binnen

Broedersgeweld, een eindeloze haat

Totaal toen de stilte op de aarde viel

Voor alle jaren dat het hart

Hij wilde slaan en liefhebben

Alleen, een vrouw van een ontkende afkomst

Broedt een kreet in gevangenschap gevoed door brood

Vergiftigd door de vijand

Het zaad groeit snel

Maar de vrucht is nog niet rijp

En hij wacht reikhalzend op het seizoen en de zon van het lot

De rebelse slaaf is niet klaar voor oorlog

Het hoeft alleen maar bang te zijn voor de beer die de beesten strikt

En het bedrog kauwen en het eten dat hem pijn doet

Het zaad groeit snel

Het is een bloem van wraak