A Snake Biting Its Tail - Mswhite

End!

I will feel the world,

But I will be, but I will be just a step a step closer to complete what I began,

Feeling free to have a look at my past.

Looking for traces I left on the road during my walk,

I always used to walk alone,

I used to look for something to put my foot on and let me jump.

Cause I want to let my wings be open,

I want them to be free to fly me higher and higher over the ghosts,

And let, let the shades reduce around me,

Let me float my hand on the book.

I feel under the fingers a few letters and tree stones,

I feel like a glow-worm that tries to cross the thick fog,

As I try them it tries to face it by its light, by its light.

It hardly opens the eyes not to being hurt by the cold air outside,

It hardly opens the eyes cause it’s afraid of what it could be there.

But I’m I am here and I am looking for traces

Left on the road during the long flight,

I was alone, the aim I seek is closer now

But this is not enough,

Cause I’ll find bent hooks and little stones

But no brightness, no clarity.

I feel something down the head and

I realize that what I seeked was there,

My finger like my eyes,

My eyes flows on the paper but searching for it

Something burns out in me, x2

Cause when my fingers flow greedy until the full stop,

I felt slightly in relief on the paper,

After the first, two other full stop.

Einde!

Ik zal de wereld voelen,

Maar dat zal ik zijn, maar ik zal slechts een stap dichterbij zijn om te voltooien wat ik begon,

Voel je vrij om een ​​kijkje te nemen in mijn verleden.

Op zoek naar sporen die ik op de weg heb achtergelaten tijdens mijn wandeling,

Ik liep altijd alleen,

Ik zocht naar iets om mijn voet op te zetten en liet me springen.

Omdat ik mijn vleugels open wil laten staan,

Ik wil dat ze vrij zijn om me hoger en hoger over de geesten te vliegen,

En laat, laat de tinten om me heen verminderen,

Laat me mijn hand op het boek drijven.

Ik voel onder de vingers een paar letters en boomstenen,

Ik voel me als een gloeiworm die de dikke mist probeert over te steken,

Terwijl ik ze probeer, probeert hij het onder ogen te zien bij zijn licht, bij zijn licht.

Het opent nauwelijks de ogen om niet gekwetst te worden door de koude lucht buiten,

Het opent nauwelijks de ogen omdat het bang is voor wat het daar zou kunnen zijn.

Maar ik ben, ik ben hier en ik zoek naar sporen

Op de weg achtergelaten tijdens de lange vlucht,

Ik was alleen, het doel dat ik zoek is nu dichterbij

Maar dit is niet genoeg,

Want ik zal gebogen haken en kleine steentjes vinden

Maar geen helderheid, geen duidelijkheid.

Ik voel iets in mijn hoofd en

Ik realiseer me dat wat ik zocht daar was,

Mijn vinger is als mijn ogen,

Mijn ogen dwalen over het papier, maar zoeken ernaar

Er brandt iets in mij, x2

Want als mijn vingers gretig vloeien tot de punt,

Ik voelde me enigszins opgelucht op het papier,

Na de eerste twee andere punten.