The Moon Upstairs - Mott The Hoople

Well my brother he was a drinking man

And I asked him for release

He said this won’t do you no good

And sent for the police

Well they busted me for nothing

Cos they said I was insane

So they let my body go

But they locked away my brain

Well I wandered freely as a bird that had broken both its wings

And I hated them and they hated me and I hated everthing

And I realise that to survive well my body is not mine

And I feel neglected feel rejected

Living in the wrong time

And to those of you who always laugh

Let this be your epitaph

And my head is down and I’m called a clown by comedians that grace

The living stage of every page of worthless meaningless space

But I swear to you before we’re though you’re gonna feel our every blow

We ain’t bleeding you we’re feeding you but you’re too f*cking slow

And to those of you who always laugh

Let this be your epitaph

Nou, mijn broer, hij was een drinkende man

En ik vroeg hem om vrijlating

Hij zei dat dit je geen goed zal doen

En de politie gestuurd

Nou, ze hebben me voor niets opgepakt

Omdat ze zeiden dat ik gek was

Dus ze lieten mijn lichaam gaan

Maar ze hebben mijn hersens opgesloten

Nou, ik dwaalde vrij rond als een vogel die zijn beide vleugels had gebroken

En ik haatte hen en zij haatten mij en ik haatte alles

En ik realiseer me dat om goed te overleven mijn lichaam niet van mij is

En ik voel me verwaarloosd, voel me afgewezen

Leven in de verkeerde tijd

En voor degenen onder jullie die altijd lachen

Laat dit je grafschrift zijn

En mijn hoofd is naar beneden en ik word een clown genoemd door komieken die genade

De levende fase van elke pagina met waardeloze, betekenisloze ruimte

Maar ik zweer het je, voordat we er zijn, zul je elke klap van ons voelen

We laten je niet bloeden, we geven je te eten, maar je bent te f*cking traag

En voor degenen onder jullie die altijd lachen

Laat dit je grafschrift zijn