Feed the Fire - Mortillery

Fire bruning proud in our veins.

We await the thrill

Feeding the darkness as we charge to the front.

blood turns to boil

We cannot change the fate of the night.

Flames are burning hot

Turning our heads to the left and the right

We’re aware that something’s just not right

Some faces just don’t belong.

Their heat spreads like disease

And it’s spreading fast

As the lion hunts the gazelle.

I feel you creeping near

As my body embraces the ground.

My vision is reddened

You’ve fed the fire.

Now you are committed to your fate

Adrenaline feeds my hunger now.

You cannot escape the flame

Feed the fire.

Feed the fire.

I’ve lost all control

Feed the fire.

And burn em' slow

You’ve fed the fire.

Now you are committed to your fate

Adrenaline feeds my hunger now.

You cannot escape the flame

Something snaps inside of me.

My hell is breaking loose

Fire is unleashing.

The pain that is hunting you

I light my torch;

carburize the flame.

Melting your eyeballs to your face

Hang you up high;

waiting to die

I watch and eat whatever hits the ground

Feed the fire

We cannot change the fate of the night

Flames are burning hot

Blood vessels dilate

Animal thirst annihilates

I lick my bloody fists

While you spit up crimson mist

Vuur bruing trots in onze aderen.

We wachten op de spanning

De duisternis voeden terwijl we naar voren stormen.

bloed gaat koken

We kunnen het lot van de nacht niet veranderen.

Vlammen zijn gloeiend heet

Onze hoofden naar links en naar rechts draaien

We zijn ons ervan bewust dat er iets niet klopt

Sommige gezichten horen er gewoon niet bij.

Hun hitte verspreidt zich als een ziekte

En het verspreidt zich snel

Zoals de leeuw op de gazelle jaagt.

Ik voel dat je dichterbij komt

Terwijl mijn lichaam de grond omhelst.

Mijn zicht is rood geworden

Je hebt het vuur gevoed.

Nu ben je toegewijd aan je lot

Adrenaline voedt mijn honger nu.

Je kunt niet aan de vlam ontsnappen

Voed het vuur.

Voed het vuur.

Ik ben alle controle kwijt

Voed het vuur.

En verbrand ze langzaam

Je hebt het vuur gevoed.

Nu ben je toegewijd aan je lot

Adrenaline voedt mijn honger nu.

Je kunt niet aan de vlam ontsnappen

Er knapt iets in mij.

Mijn hel breekt los

Vuur ontketent.

De pijn die op je jaagt

ik steek mijn fakkel aan;

carbureer de vlam.

Je oogbollen smelten op je gezicht

Hang je hoog op;

wachtend om te sterven

Ik kijk en eet wat de grond raakt

Voed het vuur

We kunnen het lot van de nacht niet veranderen

Vlammen zijn gloeiend heet

Bloedvaten verwijden zich

Dierendorst vernietigt

Ik lik mijn verdomde vuisten

Terwijl je karmozijnrode mist opspuugt