Truly Damned - Mortem

Ever upwards I gaze

To the stars above

The only comfort I find

Filth in which I am trapped

I feel myself sinking deeper

Flesh falls from my bones

But I gaze ever upwards

At those shimmering lights

The stars are fading

Flickering blood red

As though bidding farewell

I rot into the earth

Suddenly I find I am mistaken

Death shall not end my suffering

Trapped between life and death

Draped eternally in decay

The stars I gazed upon were lies

Not celestial bodies at all

But the distant fires of hell

Shining weakly for the truly damned

Flesh falls from my bones

The stars are fading

I rot into the earth

Trapped between life and death

Ooit naar boven kijk ik

Naar de sterren hierboven

Het enige comfort dat ik vind

Vuilnis waarin ik gevangen zit

Ik voel mezelf dieper wegzinken

Vlees valt van mijn botten

Maar ik kijk altijd naar boven

Bij die glinsterende lichtjes

De sterren vervagen

Flikkerend bloedrood

Alsof je afscheid neemt

Ik rot de aarde in

Opeens merk ik dat ik me vergis

De dood zal mijn lijden niet beëindigen

Gevangen tussen leven en dood

Eeuwig gedrapeerd in verval

De sterren waar ik naar keek waren leugens

Helemaal geen hemellichamen

Maar de verre vuren van de hel

Schijnt zwak voor de echt verdoemden

Vlees valt van mijn botten

De sterren vervagen

Ik rot de aarde in

Gevangen tussen leven en dood