Still It Has Only Just Begun - Mortal Love

On the outskirts of my mind, there"s really nothing left

Integrity"s gone, I"ve lost myself again

On the outskirts of my mind, there"s really nothing left

Hell is loose, and it"s only just begun

On the outskirts of my mind, there"s really nothing left

Violet dreams of violent kind, they haunt me now you"re gone

Violet dreams of violent a kind, kaleidoscope mind of hate

The battle with everyone was really just the enemy within

I hold the truth, I am the cure, I hold you down, I beg you now

Try not to look me in the eye, as I"m headed for the kill

I know I have to do it, even if I"m lost

Can"t seem to remember the day that I lost you

But it seems like I never had you anyway

This ceremony of opposites in my relation to both shadows at play in complete

and

utter darkness, and the inexplicable absence of light on the brightest of days.

The

reality presented to me by shadows, appear no different that the one displayed

by light.

I am the difference, I am the anomaly, I am the abyss, and the void.

It is the

false truth, and the truth is always false.

Can"t seem to find the outskirts

Can"t see

m to remember the violet

Can"t seem to remember the day that I lost you

Can"t seem to tell a dream from a lie

Can"t seem to tell you why I"m here.

Aan de rand van mijn geest, is er echt niets meer over

Integriteit is weg, ik ben mezelf weer kwijt

Aan de rand van mijn geest, is er echt niets meer over

De hel is los, en het is nog maar net begonnen

Aan de rand van mijn geest, is er echt niets meer over

Violette dromen van gewelddadige aard, ze achtervolgen me nu je weg bent

Violet droomt van geweld, een vriendelijke, caleidoscoop van haat

De strijd met iedereen was eigenlijk gewoon de vijand van binnen

Ik houd de waarheid vast, ik ben de remedie, ik houd je tegen, ik smeek je nu

Probeer me niet in de ogen te kijken, want ik ben op weg naar de moord

Ik weet dat ik het moet doen, zelfs als ik verdwaald ben

Ik kan me de dag niet herinneren dat ik je verloor

Maar het lijkt alsof ik je toch nooit heb gehad

Deze ceremonie van tegengestelden in mijn relatie tot beide schaduwen die in het spel zijn, volledig

en

volslagen duisternis en de onverklaarbare afwezigheid van licht op de helderste dagen.

De

realiteit die mij wordt gepresenteerd door schaduwen, lijkt niet anders dan degene die wordt weergegeven

bij licht.

Ik ben het verschil, ik ben de anomalie, ik ben de afgrond en de leegte.

Het is de

valse waarheid, en de waarheid is altijd vals.

Kan de buitenwijken niet vinden

Kan niet zien

m om het viooltje te onthouden

Ik kan me de dag niet herinneren dat ik je verloor

Kan een droom niet van een leugen onderscheiden

Ik kan je blijkbaar niet vertellen waarom ik hier ben.