Alienation - Morning Parade

Our secrets, you hid so well

A time capsule the future will not find.

And in the belly of a catacomb, a fuselage the future will not hide

Swallowed by his pride.

It’s like a mobile phone that can’t phone home.

It’s an endless ringing, and it’s a silent drone.

It’s a passenger, a messenger

A hectic and hysterical inside

They throw away our nation’s pride

And caution to the wind

Like bank notes in the bin.

So make angels in the snow, love a little more

Live with no regrets, for everything you do

Because although the lights are on, there is no one home.

And everything you are, everything you were,

Everything you’ve been’s not everything you’ll be.

You tell me I’m a grain of sand in an hour glass

So throw me a land line, this is more like a land mine;

Just one crossed wire, you’ll blow the floor beneath our feet

And the houses of the million civilians

Pre-packed with indifference inside.

They throw away our nation’s pride

And caution to the wind

Like bank notes in the bin.

So make angels in the snow, love a little more

Live with no regrets, for everything you do

Because although the lights are on, there is no one home.

And everything you are, everything you were,

Everything you’ve been’s not everything you’ll be.

We’re really all the stars that burst in the universe

Of our alienation.

Well we’re such a long way from home.

Let’s dance in this universe unknown.

So make angels in the snow, love a little more

Live with no regrets, for everything you do

Because although the lights are on, there is no one home.

And everything you are, everything you were,

Everything you’ve been’s not everything you’ll be.

We’re really all the stars that burst in the universe

Of our alienation.

So make angels in the snow, love a little more

Live with no regrets, for everything you do

Because although the lights are on, there is no one home.

And everything you are, everything you were,

Everything you’ve been’s not everything you’ll be.

We’re really all the stars that burst in the universe

Of our alienation.

Onze geheimen, je hebt je zo goed verstopt

Een tijdcapsule die de toekomst niet zal vinden.

En in de buik van een catacombe, een romp die de toekomst niet zal verbergen

Opgeslokt door zijn trots.

Het is als een mobiele telefoon die niet naar huis kan bellen.

Het is een eindeloos gerinkel en het is een stille drone.

Het is een passagier, een boodschapper

Een hectische en hysterische binnenkant

Ze gooien de trots van onze natie weg

En pas op voor de wind

Zoals bankbiljetten in de prullenbak.

Dus maak engelen in de sneeuw, hou een beetje meer van

Leef zonder spijt, voor alles wat je doet

Want hoewel de lichten aan zijn, is er niemand thuis.

En alles wat je bent, alles wat je was,

Alles wat je bent geweest, is niet alles wat je zult zijn.

Je zegt me dat ik een zandkorrel in een zandloper ben

Dus gooi me een vaste lijn, dit lijkt meer op een landmijn;

Slechts één gekruiste draad, je blaast de vloer onder onze voeten

En de huizen van de miljoen burgers

Voorverpakt met onverschilligheid erin.

Ze gooien de trots van onze natie weg

En pas op voor de wind

Zoals bankbiljetten in de prullenbak.

Dus maak engelen in de sneeuw, hou een beetje meer van

Leef zonder spijt, voor alles wat je doet

Want hoewel de lichten aan zijn, is er niemand thuis.

En alles wat je bent, alles wat je was,

Alles wat je bent geweest, is niet alles wat je zult zijn.

We zijn echt alle sterren die uitbarsten in het universum

Van onze vervreemding.

Nou, we zijn zo ver van huis.

Laten we dansen in dit onbekende universum.

Dus maak engelen in de sneeuw, hou een beetje meer van

Leef zonder spijt, voor alles wat je doet

Want hoewel de lichten aan zijn, is er niemand thuis.

En alles wat je bent, alles wat je was,

Alles wat je bent geweest, is niet alles wat je zult zijn.

We zijn echt alle sterren die uitbarsten in het universum

Van onze vervreemding.

Dus maak engelen in de sneeuw, hou een beetje meer van

Leef zonder spijt, voor alles wat je doet

Want hoewel de lichten aan zijn, is er niemand thuis.

En alles wat je bent, alles wat je was,

Alles wat je bent geweest, is niet alles wat je zult zijn.

We zijn echt alle sterren die uitbarsten in het universum

Van onze vervreemding.