Mother Which You Will Serve - Mord'a'Stigmata

Infected and intoxicated deep inside my veins and mind,

I spit out hatred and scorn for this rotting carcass of delight…

Look deep inside my Soul,

See the demons dance…

Take this f**kin' psychic magnitude of pain away from me

I don’t want this chalice, though I know I’ll drink…

Sliced piece of human flesh

You’ve been born by the void — Mother which you will serve

Till your f**k'n death…

Shreds of conscoiusness dancing with madness on the grave of stiffed life

I feel pike of shrilling me hungry souls…

My Aura is fading away…

I’m watching as you slowly wither…

I choke…

I know what silence is telling, I know, that I shouldn’t admire these words…

… Let them flow out through gaps of my hollow soul…

This gloom had never had all this evil and anxiety…

It was never so dreadfully compatible…

Do you know how coldness of blind insanity taste?

I hear sarcastic laughter,

I see feasting beasts, feasting on my flesh, my energy…

I see alive, intimate persons, amongst which only I am a cadaver…

I clench ash in my hands, mixed with tears and blood…

Those are remains of my screaming psyche, scattered in the land of loneliness…

Wounded, more efficient I attack

I sniffed blood…

Geïnfecteerd en bedwelmd diep in mijn aderen en geest,

Ik spuug haat en minachting uit voor dit rottende karkas van verrukking...

Kijk diep in mijn ziel,

Zie de demonen dansen...

Neem deze verdomde psychische omvang van pijn van me weg

Ik wil deze kelk niet, hoewel ik weet dat ik zal drinken...

Gesneden stuk mensenvlees

Je bent geboren door de leegte - Moeder die je zult dienen

Tot je verdomde dood...

Flarden bewustzijn dansen met waanzin op het graf van het verkrampte leven

Ik voel me als een snerpende hongerige zielen...

Mijn aura vervaagt...

Ik kijk toe hoe je langzaam verwelkt...

ik stik...

Ik weet wat stilte zegt, ik weet het, dat ik deze woorden niet zou moeten bewonderen...

... Laat ze uitstromen door de gaten van mijn holle ziel ...

Deze somberheid had nooit al dit kwaad en deze angst gehad...

Het was nog nooit zo vreselijk compatibel...

Weet je hoe kilheid van blinde waanzin smaakt?

Ik hoor sarcastisch gelach,

Ik zie feestende beesten, feestend op mijn vlees, mijn energie...

Ik zie levende, intieme personen, waaronder alleen ik een kadaver ben...

Ik klem as in mijn handen, vermengd met tranen en bloed...

Dat zijn overblijfselen van mijn schreeuwende psyche, verspreid in het land van eenzaamheid...

Gewond, efficiënter ik val aan

Ik snoof bloed...