Tattooed Fists - Monument Valley

I saw a drunk pin stripe and a trouser suit kiss

In a private show for the waiters on break and the tourists

In a healthy glow of a wedding shop

A row of mannequins lined up like an audience

Sound check in a black box of a venue

Bet it remembers every flight

Bet it remembers every fight between midlevel bands

Over apathetic hands

They might have met once or twice, they might’ve met once or twice

You say yours won’t be a life spent waiting for the odd line

Spent trying to be two things at the same time

You will attack every night

Like you’re still holding your father’s knife

And love and hate like the tattooed fists came at you swinging

Jabbing your ribs and your chin till your lips were fat and your head was

ringing

And they waited for you to fall

And they waited for you to fall

But your glass jaw isn’t glass anymore

And it was never ironic, it was never smug

Dancing round your handbag in a High Street pub

And punching the air and they put

Springsteen on and by the time the lights came on

We were long gone

And love and hate like the tattooed fists came at you swinging

Jabbing your ribs and your chin till your lips were fat and your head was

ringing

And they waited for you to fall

And they waited for you to fall

But your glass jaw isn’t glass anymore

Your glass jaw isn’t glass anymore

And the best that you can say

We woke up from each other

Opened our eyes, could barely see each other

To chalk out lines the people might’ve guessed had once been lovers

But no more

And love and hate like the tattooed fists came at you swinging

Jabbing your ribs and your chin till your lips were fat and your head was

ringing

And they waited for you to fall

And they waited for you to fall

But your glass jaw isn’t glass anymore

Your glass jaw isn’t glass anymore

Your glass jaw isn’t glass anymore

Ik zag een dronken krijtstreep en een kus in een broekpak

In een privéshow voor de obers tijdens de pauze en de toeristen

In een gezonde gloed van een trouwwinkel

Een rij mannequins opgesteld als een publiek

Soundcheck in een zwarte doos van een locatie

Wedden dat hij elke vlucht onthoudt

Wedden dat hij zich elk gevecht tussen bands op het middenniveau herinnert

Over apathische handen

Ze hebben elkaar misschien een of twee keer ontmoet, ze hebben elkaar misschien een of twee keer ontmoet

Je zegt dat de jouwe geen leven lang wachten op de oneven lijn zal zijn

Besteed aan het proberen om twee dingen tegelijk te zijn

Je zal elke nacht aanvallen

Alsof je nog steeds het mes van je vader vasthoudt

En liefde en haat alsof de getatoeëerde vuisten op je af kwamen swingend

Prikken in je ribben en je kin tot je lippen dik waren en je hoofd...

rinkelen

En ze wachtten tot je zou vallen

En ze wachtten tot je zou vallen

Maar je glazen kaak is geen glas meer

En het was nooit ironisch, het was nooit zelfvoldaan

Dansen rond je handtas in een High Street pub

En ponsen de lucht en ze zetten

Springsteen aan en tegen de tijd dat de lichten aangingen

We waren al lang weg

En liefde en haat alsof de getatoeëerde vuisten op je af kwamen swingend

Prikken in je ribben en je kin tot je lippen dik waren en je hoofd...

rinkelen

En ze wachtten tot je zou vallen

En ze wachtten tot je zou vallen

Maar je glazen kaak is geen glas meer

Je glazen kaak is geen glas meer

En het beste dat je kunt zeggen

We werden wakker van elkaar

Opende onze ogen, konden elkaar amper zien

Om lijnen uit te tekenen waarvan de mensen misschien hadden gedacht dat ze ooit geliefden waren geweest

Maar niet meer

En liefde en haat alsof de getatoeëerde vuisten op je af kwamen swingend

Prikken in je ribben en je kin tot je lippen dik waren en je hoofd...

rinkelen

En ze wachtten tot je zou vallen

En ze wachtten tot je zou vallen

Maar je glazen kaak is geen glas meer

Je glazen kaak is geen glas meer

Je glazen kaak is geen glas meer