Горят мосты - Монте Кристо

Не надо слов, когда горят мосты,

Сожгла мне крылья ты.

Уже не сможем мы с тобой летать.

Не надо слов, не надо — я прошу.

Я просто ухожу.

Не надо провожать.

Горят мосты.

Всё уже разбито.

Сгорели дни.

И на заплаканную землю падали они.

Они пытались разобрать

Все это то, что не смогли мы потерять

Нельзя вернуть.

Надо чтото говорить

Оставь слова.

Наверно правильный твой выбор.

И ты права.

Зачем же падает с ресницы

Опоздавшая слеза?

Я не могу уже смотреть

В твои глаза.

Как всё нелепо, даже глупо.

Разорвалась наша нить.

Я не сумел, хоть и пытался

Все сохранить.

А звёзды, падая, прощались.

Плакала луна.

Всё, что осталось у меня

Это она.

Я заблудился в темноте.

Сгорел в огне.

Я сам уже не понимаю,

Что поможет мне.

И как стекло разбилось сердце

Под дикий стон.

Мне даже кажется, что это был

Всего лишь сон.

Не надо слов, когда горят мосты,

Сожгла мне крылья ты.

Уже не сможем мы с тобой летать.

Не надо слов, не надо — я прошу.

Я просто ухожу.

Не надо провожать.

Горят мосты

И пламя до неба разбрасываешь ты.

Горят мосты

И пламя до неба разбрасываешь ты.

Всякое бывает.

Легко понять.

Как просто в этом мире

Друг друга потерять.

Как трудно всё исправить

и что-то изменить.

А время календарь листает,

Натягивая нить.

Не надо что-то говорить.

Оставь слова.

Поверь, всегда тебе я верил

И знаю — ты права.

Зачем же падает с ресницы

Опоздавшая слеза.

Я не могу уже смотреть

В твои глаза.

За закрытой дверью реки и моря потери…

Кто-то с этим сможет жить,

А кто-то не поверит.

Зеркало, упав, осколками сыграет звон.

Всё, что было, всё, что будет —

Это только сон.

Горят мосты

И пламя до неба разбрасываешь ты.

Горят мосты

И пламя до неба разбрасываешь ты.

Er zijn geen woorden nodig als bruggen branden

Je hebt mijn vleugels verbrand.

We kunnen niet meer met je vliegen.

Geen woorden nodig, geen behoefte - vraag ik.

Ik ga net weg.

Je hoeft niet te volgen.

Bruggen branden.

Alles is al kapot.

Burn-out dagen.

En zij vielen op de wenende grond.

Ze probeerden te onderscheiden

Dit alles is wat we niet konden verliezen

Kan niet worden geretourneerd.

Moet iets zeggen

Laat de woorden achter.

Waarschijnlijk de juiste keuze voor jou.

En je hebt gelijk.

Waarom valt het van de wimper?

Een late traan?

Ik kan niet meer kijken

In jouw ogen

Wat belachelijk, zelfs dom.

Onze draad is gebroken.

Ik heb gefaald, hoewel ik het probeerde

Bewaar alles.

En de vallende sterren zeiden vaarwel.

De maan huilde.

Alles wat ik nog heb

Dat is ze.

Ik verdwaalde in het donker.

Verbrand in vuur.

Ik begrijp mezelf niet meer

Wat zal mij helpen.

En hoe het glas het hart brak

Onder een wilde kreun.

Ik denk zelfs dat het was

Gewoon een droom.

Er zijn geen woorden nodig als bruggen branden

Je hebt mijn vleugels verbrand.

We kunnen niet meer met je vliegen.

Geen woorden nodig, geen behoefte - vraag ik.

Ik ga net weg.

Je hoeft niet te volgen.

Bruggen branden

En je verspreidt de vlam naar de hemel.

Bruggen branden

En je verspreidt de vlam naar de hemel.

Er gebeurt iets.

Makkelijk te begrijpen.

Hoe makkelijk is het in deze wereld

Elkaar verliezen.

Hoe moeilijk is het om te repareren?

en iets veranderen.

En de tijd bladert door de kalender,

Trekken aan de draad.

Je hoeft niets te zeggen.

Laat de woorden achter.

Geloof me, ik heb altijd in je geloofd

En ik weet het - je hebt gelijk.

Waarom valt het van de wimper?

Late tranen.

Ik kan niet meer kijken

In jouw ogen

Achter de gesloten deur van de rivier en de zee van verlies...

Hier kan iemand mee leven

En iemand zal het niet geloven.

De vallende spiegel zal een rinkelend geluid spelen met fragmenten.

Alles wat was, alles zal zijn

Het is maar een droom.

Bruggen branden

En je verspreidt de vlam naar de hemel.

Bruggen branden

En je verspreidt de vlam naar de hemel.